zaterdag 6 juni 2015

5 juni Van Chitina naar Kennicott en terug naar Chitina



Vandaag staat er een heleboel op het programma: eerst een vliegreisje, dan een glacierhike en dan weer een vliegreisje.

We staan vroeg op, want we moeten om half 9 op het vliegveld zijn. We vliegen in een Cessna geschikt voor 6 personen. 



Eén stoel blijft leeg op onze vlucht van een half uur. We vliegen over prachtige dalen en bergen, langs een “snowshower” en  zien de Dall sheep grazen op de groene weiden op de berg. We blijven rechts van de rivier en de weg naar McCarthy. 



We zien Kennicott vanuit de lucht, een oude mijnstad en zien ook het oude mijnwerkershuis in de bergen. We stappen uit in Kennicott midden in het Wrangell St. Elias National Park. Vervolgens worden we met de shuttle van het vliegveld naar Kennicott gereden. Daar hebben we 3 minuten Wifi zodat we even met het thuisfront kunnen appen.  We gaan hiken met een groep van acht personen: naast de gids en wijzelf nog 6 twintigers. Thank god dat we niet in de andere groep zitten; deze mensen lopen de helft van de afstand in dezelfde tijd. Het is een Europese groep op de gids na: 2 belgen, 2 duitsers, 2 fransen en 2 nederlanders. Gek om na twee weken weer Nederlands te horen praten. De Duitsers zagen we al in North Pole bij de kerstman.



Om de Rootglacier te bereiken moeten we eerst 3 kilometer wandelen omhoog en omlaag, dan binden we de crampons onder en stappen we op het ijs. Ondanks de grote groep is het prima te doen, we hebben ongeveer hetzelfde tempo. 


 We wandelen naar het hoogste punt, waar de gids warme chocolademelk voor ons maakt en worden langs de diverse mooie spots geleid. Het ijswandelen blijft een leuke belevenis. In korte tijd hebben we vandaag bewolkt weer, regen, zon, sneeuw en wind, niets veranderlijker dan het weer in Alaska (behalve in IJsland, want daar kan het nog extremer verschillen). 


 Na 3 uur op het ijs, verwijderen we de crampons weer en moeten we uiteraard de 3 kilometer weer terug lopen.

Opnieuw met de shuttle naar het vliegveld en dezelfde piloot brengt ons weer naar de overkant. Deze keer mag William op de co-pilot seat. 

Dit was een SPORTIEVE leuke dag. Bijzonder om mee te maken.

2 opmerkingen:

  1. Ik had liever de andere groep: lekker relaxed lopen haha.
    NB: goed vliegweer dus i.t.t. Nieuw Zeeland vorig jaar!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. We hebben echt geboft met de tocht. vanwege het toch wel mooie weer. En gelukkig hebben we nu al 2 keer kunnen vliegen met goed zicht.

    BeantwoordenVerwijderen