De 21e vliegen we weer terug naar Nederland, via Parijs. Maar eerst hebben we nog nog een hele dag voor ons. We vliegen om half 9 's avonds. 's Ochtends ga ik nog lekker golf surfen. Tegen half 3 rijden we weg naar huis.
maandag 23 januari 2017
19-21 januari Van Ojochal naar Quepos-Manuel Antonio naar Amsterdam
s' Ochtends doen we rustig aan. Her is maar 1 1/2 uur rijden naar onze nieuwe lokatie. Na het eten loop ik nog even hard, douche mezelf en dan gaan we. In Quepos aangekomen, pakken we onze spullen en gaan naar het strand. Daar brengen we onze volgende dagen door.
De 21e vliegen we weer terug naar Nederland, via Parijs. Maar eerst hebben we nog nog een hele dag voor ons. We vliegen om half 9 's avonds. 's Ochtends ga ik nog lekker golf surfen. Tegen half 3 rijden we weg naar huis.
De 21e vliegen we weer terug naar Nederland, via Parijs. Maar eerst hebben we nog nog een hele dag voor ons. We vliegen om half 9 's avonds. 's Ochtends ga ik nog lekker golf surfen. Tegen half 3 rijden we weg naar huis.
17-18 januari Van St Elena naar Ojochal
Als we s ochtends op staan schijnt de zon al weer. Heerlijk na al die regen. Na het ontbijt wandelen we nog even het stadje in om broodjes te kopen als lunch. Berg af en op lopen is goed voor de conditie. Daarna zetten we koers naar Ojochal aan de Pacific zijde van Costa Rica. We moeten ruim 4 1/2 uur rijden om er te komen. Onderweg zien we bij een brug een ophoping van mensen. Het blijkt dat er onder die brug zo'n 200 krokodillen leven. Enorm veel.
Tegen 3 uur arriveren we bij Tico Safari Lodge waar we 2 nachten verblijven. We hebben niet veel zin om iets te doen dus we luieren en kijken nog een aflevering van person of interest.
Ook de volgende dag doen we niet veel. We kiezen er voor om naar het strand te gaan en te genieten van her mooie weer.
Tegen 3 uur arriveren we bij Tico Safari Lodge waar we 2 nachten verblijven. We hebben niet veel zin om iets te doen dus we luieren en kijken nog een aflevering van person of interest.
Ook de volgende dag doen we niet veel. We kiezen er voor om naar het strand te gaan en te genieten van her mooie weer.
dinsdag 17 januari 2017
16 januari St. Elena-Monteverde
Vandaag wordt het een avontuurlijke dag. We gaan ziplinen. Ik heb nog geen idee hoe we het zullen beleven, maar we gaan het gewoon doen. In een bus vol Nederlanders en een enkele verdwaalde Australische toerist brengen ze ons naar het Selvatura avonturenpark. Ter plekke worden we geïnformeerd en geinstrueerd over wat ons te wachten staat en wat we moeten doen.
We worden in een soort van harnas gehesen, waarin je straks hangend aan de stalen draad naar beneden suist. Annelies zal tezamen met een begeleider naar beneden suizen (als een tandem), omdat het een te zware belasting voor haar rug is om zich continu boven haar hoofd vast te houden . En daar gaan we dan......... zzzzzzzzz is vanaf dat moment het geluid dat je hoort van de katrol die over de stalen draad zoeft. 15 platforms zijn er, variërend in lengte van 50 meter tot 1 km: de langste en de laatste.
Het is fantastisch leuk om door en over het bos te zoeven. Bij het op een na laatste platform vraagt de gids of we ook nog de Tarzan swing willen doen: hangend in je harnas in vrije val van een platform afspringen. Ach waarom niet. In Nieuw Zeeland heb ik het niet gedaan en nu krijg ik een second change. Kicken, zeker als je daarna nog na schommelt boven een afgrond.
En dan......de laatste km. Annelies suist weer met haar begeleider in de taxi naar beneden, terwijl ik me klaar maak voor mijn superman vlucht: liggend, maar wel hangend aan de draad, door de lucht zweven met een snelheid van 50 per uur en dat een km lang. Heerlijk.
Genoeg avontuur, tijd voor een koffie.
Daarna maken we nog een tocht door het woud over de hangende bruggen. Gewoon wandelen, niets avontuurlijks. Vanaf een aantal bruggen zien we de zipliners naar beneden suizen. Genietend van de weinige zonnestralen die we tot nu toe hebben gehad wachten we nu op ons vervoer terug naar de lodge.
We worden in een soort van harnas gehesen, waarin je straks hangend aan de stalen draad naar beneden suist. Annelies zal tezamen met een begeleider naar beneden suizen (als een tandem), omdat het een te zware belasting voor haar rug is om zich continu boven haar hoofd vast te houden . En daar gaan we dan......... zzzzzzzzz is vanaf dat moment het geluid dat je hoort van de katrol die over de stalen draad zoeft. 15 platforms zijn er, variërend in lengte van 50 meter tot 1 km: de langste en de laatste.
Het is fantastisch leuk om door en over het bos te zoeven. Bij het op een na laatste platform vraagt de gids of we ook nog de Tarzan swing willen doen: hangend in je harnas in vrije val van een platform afspringen. Ach waarom niet. In Nieuw Zeeland heb ik het niet gedaan en nu krijg ik een second change. Kicken, zeker als je daarna nog na schommelt boven een afgrond.
En dan......de laatste km. Annelies suist weer met haar begeleider in de taxi naar beneden, terwijl ik me klaar maak voor mijn superman vlucht: liggend, maar wel hangend aan de draad, door de lucht zweven met een snelheid van 50 per uur en dat een km lang. Heerlijk.
Genoeg avontuur, tijd voor een koffie.
Daarna maken we nog een tocht door het woud over de hangende bruggen. Gewoon wandelen, niets avontuurlijks. Vanaf een aantal bruggen zien we de zipliners naar beneden suizen. Genietend van de weinige zonnestralen die we tot nu toe hebben gehad wachten we nu op ons vervoer terug naar de lodge.
maandag 16 januari 2017
15 januari Van Nationaal Park Tenorio naar St. Elena (Monteverde)
Vandaag uitgeslapen tot 7.20 uur. Redelijke nachtrust gehad. Net als gisteren wordt er in de keuken een heerlijk ontbijt klaar gemaakt, waarbij vormgeving ook een rol speelt. Noem het maar haute cuisine, want het hotel wordt gerund door 2 Fransen. De lunch nemen we mee zodat we die onderweg kunnen verorberen.
Vandaag staat een (zeggen ze) 3 uur durende wandeling op het programma door het Nationale Park Tenorio naar de waterval en de Rio Celeste. Beiden zijn normaal blauw van kleur. Ik zeg normaal, want vanwege de overvloedige regenval van de afgelopen tijd resteert er nog maar weinig blauw. Wat wel overblijft is een zware wandeling, omhoog-omlaag, over rotsblokken heen, door modder, die zich het beste laat typeren als: een zware obstacle mudrun race. Gelukkig wel met laarzen aan. Op sommige delen zak ik 25 cm in de modder. Geen nood, wij zijn kanjers, dus we halen de finish. We missen alleen de medailles.
Tegen 12 uur zetten we koers naar Monteverde. Op weg naar een nieuw avontuur. Ff geen vlindertuin, nacht- of ochtendwandeling, geen dieren spotten. Het is tijd voor een adventure. Maar daarover morgen meer.
Wij zijn klaar om te gaan dineren, terwijl jullie allemaal al lang liggen te pitten.
Truste.
Vandaag staat een (zeggen ze) 3 uur durende wandeling op het programma door het Nationale Park Tenorio naar de waterval en de Rio Celeste. Beiden zijn normaal blauw van kleur. Ik zeg normaal, want vanwege de overvloedige regenval van de afgelopen tijd resteert er nog maar weinig blauw. Wat wel overblijft is een zware wandeling, omhoog-omlaag, over rotsblokken heen, door modder, die zich het beste laat typeren als: een zware obstacle mudrun race. Gelukkig wel met laarzen aan. Op sommige delen zak ik 25 cm in de modder. Geen nood, wij zijn kanjers, dus we halen de finish. We missen alleen de medailles.
Tegen 12 uur zetten we koers naar Monteverde. Op weg naar een nieuw avontuur. Ff geen vlindertuin, nacht- of ochtendwandeling, geen dieren spotten. Het is tijd voor een adventure. Maar daarover morgen meer.
Wij zijn klaar om te gaan dineren, terwijl jullie allemaal al lang liggen te pitten.
Truste.
zondag 15 januari 2017
14 januari Van Cano Negro naar Nationaal Park Tenorio
Vanochtend zijn we om 5.20 opgestaan. Om 18.00 gaan we nl. de lagune van Cano Negro in om te genieten van de ochtend geluiden en om dieren te spotten.
Via de rivier Frio varen we de lagune in. De rivier loopt van Nicaragua naar Tenorio National Park in Costa Rica. We zien heel veel verschillende soorten vogels. Zoals altijd vliegen er veel kingfishers rond. En we zien:
Grey tailored ragoon, Montezumo orependula, Grey kiss to be flycatcher, Red Lorre parot, Little blue heron, Great egret, Amazon kingfishers, Little blue heron, veel Anhinga , Pale vented pigeon, Passerini's tanager, Wood stock, Black crowned night heron, Green kingfisher, Protonably warbier, Baltimore oriole, Snow egret, Social flycatcher, Grey necked wood rail, Spotted sandpiper, Glossy ibis, Black headed Trogon, mangrove swallow, commarant, en de Ringed kingfisher.
Bijzondere van deze tocht zijn de uilen die we zien: de pacific screech owl.
Verder zien we ook nog de Jesus Christ lizard (moeilijk te zien vanwege de schutkleur), 3 tooth sloth, bats, en hawler monkeys. Bij terugkomst ontbijten we en vertrekken vervolgens naar ons volgende bestemming: Celeste Mountain Lodge. We arriveren al om half 12 in de regen, voor de verandering. Het blijkt dat het Nationale Park Tenorio vandaag ook dicht is vanwege de hoeveelheid regen die er is gevallen en omgevallen bomen. De verwachting is dat het park morgen wel open is zodat we onze 3 uur durende wandeling wel kunnen doen, met laarzen aan vanwege de modder.
In de middag maken we nog een wandeling over het grondgebied van de lodge, dat 2000 m2 meet en uiteraard omringd is door jungle.
13 januari Van La Fortuna naar Cano Negro
Vanochtend doen we rustig aan; no need to hurry. Als we ontbijten komt er een regenfront aan en ineens zitten we rondom ons volledig in de mist. Bizar. 2 minuten daarna is het weer over. Ze kennen in dit deel van Costa Rica ook maar 2 seizoenen: het regen seizoen en het iets mindere regen seizoen.
Rond 10.00 uur bereiken we de waterval in La Fortuna.
Onderweg naar onze volgende plek spotten we een jabiru, egrets, havik en twee pacific screech owls op het terrein van onze lodge in Cano Negro. We rusten nu even uit voordat we om 19.00 aan een nachtwandeling van 2 uur beginnen door de jungle.
De "jungle tocht" loopt over een niet geasfalteerde weg tot aan de lagune en terug. Daar hadden we ons bij het boeken meer van voorgesteld. We zien wel
9 lesser night hawks en een jumping frog (logische naam voor beesten die springen). Verder zien we vooral slapende vogels, zoals Common tooth flycatcher, Spell banded pigeon en nog veel meer lastig spelbare namen.
Tot slot zien we ook nog een orange headed gecko en een spectacled cayman.
Rond 10.00 uur bereiken we de waterval in La Fortuna.
Om het laagste punt te bereiken lopen we 500 treden naar beneden. Makkie. Bij de waterval kun je zelfs zwemmen. Omhoog is het zweten en het is goed voor de lijn. Als we weer boven zijn genieten we van een overheerlijke mango, aardbei met ananas smoothie. Onderweg naar onze volgende plek spotten we een jabiru, egrets, havik en twee pacific screech owls op het terrein van onze lodge in Cano Negro. We rusten nu even uit voordat we om 19.00 aan een nachtwandeling van 2 uur beginnen door de jungle.
9 lesser night hawks en een jumping frog (logische naam voor beesten die springen). Verder zien we vooral slapende vogels, zoals Common tooth flycatcher, Spell banded pigeon en nog veel meer lastig spelbare namen.
Tot slot zien we ook nog een orange headed gecko en een spectacled cayman.
vrijdag 13 januari 2017
12 januari La Fortuna
Vannacht lang geslapen. Helaas wel liggen malen, vanwege de griep. Met 2 paracetamollen op voel ik me fit genoeg om de wandeltocht van 2 1/2 uur te doen. Groot pluspunt: de dag begint met zon, geen regen dit keer en gewoon 24 graden.
De groep bestaat uit 21 personen. Dat is effe wennen als je privé gidsen gewend bent. De gids loopt ook van a naar b en kijkt onderweg minder scherp. Toch zien we nog :
White nosed coati, Humming bird, Bread fruit, Emerald tanager, Hawler monkey, Yellow throated Toucan (gespot door ons), Citronella plant (die houden muggen weg), Waterval, blue gray tanager, Beetle en een Eye lash pitviper die dodelijk giftig is.
Nu lekker uitrusten . Helaas zonder bak koffie want het restaurant is nog dicht.
We zitten lekker op onze veranda en worden telkens bezocht door de zelfde kolibrie. Leuk om te zien. Die beestjes hebben een hartslag van 1260 keer per minuut. Wij zouden dan allang het loodje gelegd hebben.
In de middag vertrekken we voor een 3 uur durende tocht rond de vulkaan Arenal. Het heet de lava tour maar je gaat eerst vooral vogels spotten, dan krijg je uitleg ive vulkaan Arenal en dan ga je nog spinnen, slangen en kikkers zoeken. Als eerste zien we een prachtige havik. En vervolgens:
hawler monkey,
broad winged hawk, montezuma oropendala, social flycatcher, common tody flycatcher, pasarinni's tanager, ananas, brown jay, oranje oriole, woodpecker, rainbow beek en de keel-billed tucan, Nu hebben we alle tucan soorten gezien.
De vogels die we zien zijn prachtig, maar te ver om te fotograferen. De gids heeft echter een verrekijker op statief bij zich, dus we zien de vogels heel goed. Ondertussen krijgen we les over de Arenal vulkaan. De laatste keer dat deze explodeerde was in 2010. De volgende maal is waarschijnlijk over 300 jaar. De vulkaan barste niet uit via de top maar uit kraters die ontstaat op de hellingen. Als het donker begint te worden dalen we af op zoek naar spinnen, slangen en kikkers. We worden echt beloond met wat we allemaal zien:
Fer-de-Lance snake, mandarin spin, wolfs spider, rainforest frog, toad, yellow three frog, bull frog , northern cat-eyed snake en
de red eyed tree frog. Het symbool van Costa Rica.
De groep bestaat uit 21 personen. Dat is effe wennen als je privé gidsen gewend bent. De gids loopt ook van a naar b en kijkt onderweg minder scherp. Toch zien we nog :
White nosed coati, Humming bird, Bread fruit, Emerald tanager, Hawler monkey, Yellow throated Toucan (gespot door ons), Citronella plant (die houden muggen weg), Waterval, blue gray tanager, Beetle en een Eye lash pitviper die dodelijk giftig is.
Nu lekker uitrusten . Helaas zonder bak koffie want het restaurant is nog dicht.
We zitten lekker op onze veranda en worden telkens bezocht door de zelfde kolibrie. Leuk om te zien. Die beestjes hebben een hartslag van 1260 keer per minuut. Wij zouden dan allang het loodje gelegd hebben.
In de middag vertrekken we voor een 3 uur durende tocht rond de vulkaan Arenal. Het heet de lava tour maar je gaat eerst vooral vogels spotten, dan krijg je uitleg ive vulkaan Arenal en dan ga je nog spinnen, slangen en kikkers zoeken. Als eerste zien we een prachtige havik. En vervolgens:
hawler monkey,
broad winged hawk, montezuma oropendala, social flycatcher, common tody flycatcher, pasarinni's tanager, ananas, brown jay, oranje oriole, woodpecker, rainbow beek en de keel-billed tucan, Nu hebben we alle tucan soorten gezien.
De vogels die we zien zijn prachtig, maar te ver om te fotograferen. De gids heeft echter een verrekijker op statief bij zich, dus we zien de vogels heel goed. Ondertussen krijgen we les over de Arenal vulkaan. De laatste keer dat deze explodeerde was in 2010. De volgende maal is waarschijnlijk over 300 jaar. De vulkaan barste niet uit via de top maar uit kraters die ontstaat op de hellingen. Als het donker begint te worden dalen we af op zoek naar spinnen, slangen en kikkers. We worden echt beloond met wat we allemaal zien:
Fer-de-Lance snake, mandarin spin, wolfs spider, rainforest frog, toad, yellow three frog, bull frog , northern cat-eyed snake en
de red eyed tree frog. Het symbool van Costa Rica.
donderdag 12 januari 2017
11 januari Van Cahuita naar La Fortuna
Vandaag gaan we van Cahuita naar La Fortuna. Na het ontbijt vertrekken we om 8.15.
Onderweg gaan we straks nog een rit door de jungle maken met de Areal rainforest tram (zelfde als een skilift gondel). De weg daar naar toe duurt ongeveer 2 1/2 uur met een snelheid van 40, 60 of 80 km per uur. Gewoon saai. Stipt om 11 uur bereiken we rain forest adventures die de gondel en wandel verzorgen. De tour vindt plaats in Beaulieu Carillo National Park.
Onze gids is een oude bekende: Kenneth. We hebben hem in Tortuguero al ontmoet. We starten met een korte wandeling over een betonpad. Eigenlijk zien we niet heel veel. We zien kikkers, slangen en vlinders in afgesloten ruimtes. Gelukkig zien we ook nog dieren in de buitenlucht zoals een wandelende tak en leaf praying mantis.
Verder zien we ook nog:Squirrel, Bullet ants, wandelende bomen die zich 1 cm per jaar verplaatsen, 3 tooth sloth. Tapir (special voor Tirza), Eye lash spitviper, Humming bird, Emerald tanager, Shiny honey cripper en een grote zwarte slang over de weg. Geen idee hoe die heet.
Na de wandeling gaan we met de gondel de jungle in. Het is net een skilift maar dan mis ik de sneeuw. Omdat het midden op de dag is zien we geen dieren meer (op een slang en kolibrie na). Jammer van het geld. Als je gaat doe het vroeg.
Nu nog 3 uur rijden. Aan het eind als we aankomen in Arsenal Observatory lodge ben ik helemaal op. Mijn spieren doen zeer, ik heb het koud en ik hoest. Dadelijk onder de wol met een paracetamol en dan morgen gezond weer op hoop ik. Maar eerst heerlijk warm douchen onder een regendouche en dan eten.
Morgen weer een dag. Dag lieve lezers, oogjes toe en slaap lekker.
Onderweg gaan we straks nog een rit door de jungle maken met de Areal rainforest tram (zelfde als een skilift gondel). De weg daar naar toe duurt ongeveer 2 1/2 uur met een snelheid van 40, 60 of 80 km per uur. Gewoon saai. Stipt om 11 uur bereiken we rain forest adventures die de gondel en wandel verzorgen. De tour vindt plaats in Beaulieu Carillo National Park.
Onze gids is een oude bekende: Kenneth. We hebben hem in Tortuguero al ontmoet. We starten met een korte wandeling over een betonpad. Eigenlijk zien we niet heel veel. We zien kikkers, slangen en vlinders in afgesloten ruimtes. Gelukkig zien we ook nog dieren in de buitenlucht zoals een wandelende tak en leaf praying mantis.
Verder zien we ook nog:Squirrel, Bullet ants, wandelende bomen die zich 1 cm per jaar verplaatsen, 3 tooth sloth. Tapir (special voor Tirza), Eye lash spitviper, Humming bird, Emerald tanager, Shiny honey cripper en een grote zwarte slang over de weg. Geen idee hoe die heet.
Na de wandeling gaan we met de gondel de jungle in. Het is net een skilift maar dan mis ik de sneeuw. Omdat het midden op de dag is zien we geen dieren meer (op een slang en kolibrie na). Jammer van het geld. Als je gaat doe het vroeg.
Nu nog 3 uur rijden. Aan het eind als we aankomen in Arsenal Observatory lodge ben ik helemaal op. Mijn spieren doen zeer, ik heb het koud en ik hoest. Dadelijk onder de wol met een paracetamol en dan morgen gezond weer op hoop ik. Maar eerst heerlijk warm douchen onder een regendouche en dan eten.
Morgen weer een dag. Dag lieve lezers, oogjes toe en slaap lekker.
dinsdag 10 januari 2017
10 januari Cahuita
In overleg met onze hoteleigenaar besluiten we om een tour te doen in het Nationale Park van Cahuita en niet naar de sloth sanctuary te gaan. De voornaamste reden is dat je sloths (luiaards) ook gewoon in de jungle kunt zien. Bij El Encanto zitten ze zelfs in de tuin.
Als we bij de ingang van het park komen, 10 minuten lopen van het hotel, praten we met een vrouwelijke gids. Samen met haar gaan we het park in. Ze heeft een eigen tourorganisatie, Jacky's Tour (zie haar website). Ze verteld enorm veel over de flora. Zelf is ze opgegroeid in de jungle en ze weer alles van de geneeskrachtige werking van de verschillende planten. Het bijzondere aan haar is dat ze waarschijnlijk de enige in e wereld is die allergisch is voor water, omdat ze gewend was aan water uit de rivier in de jungle.
Tijdens onze wandeling (in de regen natuurlijk, vanwege het tropische orkaanfront dat voorbij trekt) zien we:
Yellow crowned heron, Black heron, male Iguana, Green Spiny lizard, Squirrel, Cappuccino (white faced) monkey, 2 finger sloth met 2 weken oude baby, Gold finger spider, Vanilla plant, 3 finger sloth en long nosed Bats.
Volgens onze gids zorgt de sloth sanctuary, waar ze luiaards opvangen, niet goed voor haar dieren. Ze zitten in te kleine hokken en herstelde dieren worden niet in de natuur teruggeplaatst. Ze werkte er enkele jaren, dus spreekt uit eigen ervaring. Samen met een aantal gidsen zamelt ze geld in om de gezonde dieren weer terug te zetten in de natuur.
9 januari Van Tortuguereo naar Cahuita
We vertrekken dadelijk naar onze nieuwe stek. Nog even de app checken voor we gaan. Dat lukt alleen als je 2 meter van de zee bent. De lodge zelf heeft geen wifi.
Helaas er is vertraging. Vanwege de storm en de hevige regen zijn er aardverschuivingen rond San José en er zijn kuilen in de weg die hersteld moeten worden. Gevolg is dat de bus vanuit San José om moet rijden, langs de pas uitgebarste vulkaan en later aanwezig is. Dus we zijn nog niet vertrokken en wachten in de lodge op goed bericht.
Na elven vertrekken we. Onderweg met de boot door de lagune zien we nog: krokodil, crested red curacao, little egret, schildpad, white faced monkey (ook wel cappuccino monkey genoemd), comarand, jacana en een iguana.
Om 14.15 arriveren we in Guapiles: de plek voor onze lunch en waar we de auto in ontvangst gaan nemen. Helaas is ie nog niet gearriveerd, omdat ze om moeten rijden vanwege de aardverschuivingen rondom Sant José. Gelukkig is ie er snel nadat we de lunch hebben genuttigd. Alle formaliteiten handelen we af en dan gaan we op pad in onze RAV4. Ook onderweg hoost het weer en tegen 7 uur arriveren we in het donker bij ons hotel.
De eigenaar maakte zich al zorgen. Ik weet niet waarom, maar we krijgen de bruidssuite toegewezen. Heel romantisch met een hemelbed, kaarsen, vrijstaand en een heerlijke douche. Een beetje verwend worden na zo'n lange reisdag vinden we niet erg.
Helaas er is vertraging. Vanwege de storm en de hevige regen zijn er aardverschuivingen rond San José en er zijn kuilen in de weg die hersteld moeten worden. Gevolg is dat de bus vanuit San José om moet rijden, langs de pas uitgebarste vulkaan en later aanwezig is. Dus we zijn nog niet vertrokken en wachten in de lodge op goed bericht.
Na elven vertrekken we. Onderweg met de boot door de lagune zien we nog: krokodil, crested red curacao, little egret, schildpad, white faced monkey (ook wel cappuccino monkey genoemd), comarand, jacana en een iguana.
Om 14.15 arriveren we in Guapiles: de plek voor onze lunch en waar we de auto in ontvangst gaan nemen. Helaas is ie nog niet gearriveerd, omdat ze om moeten rijden vanwege de aardverschuivingen rondom Sant José. Gelukkig is ie er snel nadat we de lunch hebben genuttigd. Alle formaliteiten handelen we af en dan gaan we op pad in onze RAV4. Ook onderweg hoost het weer en tegen 7 uur arriveren we in het donker bij ons hotel.
De eigenaar maakte zich al zorgen. Ik weet niet waarom, maar we krijgen de bruidssuite toegewezen. Heel romantisch met een hemelbed, kaarsen, vrijstaand en een heerlijke douche. Een beetje verwend worden na zo'n lange reisdag vinden we niet erg.
8 januari Tortuguero
Vandaag is het een dag van relaxen en afwachten of het stopt met regenen. Afgelopen nacht heeft het de hele tijd gehoosd. En ook gedurende de dag worden we geconfronteerd met hoosbuien. Het is ook onze extra dag dus we hebben veel tijd om het blog te schrijven, te lezen en aan ons albelli fotoboek te werken.
Regelmatig knopen we een gesprek aan met reis- en lotgenoten om ervaringen te delen. Tegen het middaguur arriveren nog 3 groepen, zodat de lodge nu helemaal vol is. Ondanks dat merk je er weinig van, omdat iedereen zijn eigen programma draait. Uit de vele gesprekken blijkt wel dat iedereen vanuit Nederland via Amerika vloog en heel lang onderweg is geweest. Sommigen wel 24 uur, terwijl wij via Parijs (de kortste route), maar 15 uur onderweg waren.
De dag is bijna voorbij. We gaan dadelijk dineren en als het weer mee zit nog een boottocht in het donker maken door de lagune. Na het diner plenst het toch weer van de regen. Gelukkig is het van korte duur en met een man of 8 stappen we in boot. Het is even wennen met kijken, te meer ook omdat we achteraan zitten.
We spotten (lees: de captain spot): great heron, american woolly opossum, ringed kingfisher, green kingfisher, great kingfisher, verscheidene american pygmy kingfisher,
vleermuizen, chestnut wood rail, green egret en het oogje van een kaaiman.
Het is dus duidelijk de avond van de kingfisher. Normaal vliegen ze weg, maar nu ze slapen kun je dichtbij komen. Hopelijk levert het mooie foto's op.
Tegen tienen meren we af en is ons avontuur in Tortuguero ten einde. Morgen vertrekken we naar Cahuita om nieuwe herinneringen te maken.
Regelmatig knopen we een gesprek aan met reis- en lotgenoten om ervaringen te delen. Tegen het middaguur arriveren nog 3 groepen, zodat de lodge nu helemaal vol is. Ondanks dat merk je er weinig van, omdat iedereen zijn eigen programma draait. Uit de vele gesprekken blijkt wel dat iedereen vanuit Nederland via Amerika vloog en heel lang onderweg is geweest. Sommigen wel 24 uur, terwijl wij via Parijs (de kortste route), maar 15 uur onderweg waren.
De dag is bijna voorbij. We gaan dadelijk dineren en als het weer mee zit nog een boottocht in het donker maken door de lagune. Na het diner plenst het toch weer van de regen. Gelukkig is het van korte duur en met een man of 8 stappen we in boot. Het is even wennen met kijken, te meer ook omdat we achteraan zitten.
We spotten (lees: de captain spot): great heron, american woolly opossum, ringed kingfisher, green kingfisher, great kingfisher, verscheidene american pygmy kingfisher,
vleermuizen, chestnut wood rail, green egret en het oogje van een kaaiman.
Het is dus duidelijk de avond van de kingfisher. Normaal vliegen ze weg, maar nu ze slapen kun je dichtbij komen. Hopelijk levert het mooie foto's op.
Tegen tienen meren we af en is ons avontuur in Tortuguero ten einde. Morgen vertrekken we naar Cahuita om nieuwe herinneringen te maken.
7 januari Tortuguero
Vandaag staan we natuurlijk ook vroeg op en maken we ons klaar voor een
boottocht door de kanalen van Tortuguero tussen de mangrovebossen door om de
kleurrijke flora en fauna te ontdekken. Ontbijten doen we als we weer terug
komen.
Meteen al bij het vertrek zien we een groep white faced monkeys. De laatste keer dat deze apen werden gespot op deze lokatie was 2 maanden geleden.
We zijn de enige in de lagune deze ochtend, wat het nog specialer maakt. De apen zijn op jacht naar hagedissen. Af en toe springt er een hagedis uit de boom in het water om te ontsnappen aan de apen. Een kleine leguaan is gefocust om niet gepakt te worden. De volwassen leguanen weren de apen af met hun lange staart. De Costa Ricanen noemen de leguanen (iguanas) ook wel 'boomkippen', omdat hun vlees smaakt naar kip.
Verder zien we deze ochtend nog:
green backed heron, jonge yellow crowned night heron, green basilist lizard, iguana, green basilisk, cheatnut coloured woodpecker, grey headed kite (erg bijzonder), grey necked woodrail, long nosed bat, volwassen yellow crowned night heron, proboscis bat, zelfde schildpad op dezelfde plek als gisteren, jonge kaaiman, squirrel cuckoo en een great owl butterfly.
De green basilisk die we zien wordt wel Jesus Christus hagedis genoemd,
omdat hij over water kan lopen. Gelukkig kunnen ze ook stokstijf staan, zodat
ik rustig een mooie foto kan maken. Ook vandaag zien we weer kingfishers: een
paar green kingfishers en de american pygmy kingfisher.
Deze laatste is slechts 13 cm groot en leeft teruggetrokken in het woud aan de rand van de lagune. Bijzonder om te zien en met dank aan onze gids die de pygmee kingfisher spot. Sowieso zijn we onze 2 gidsen dankbaar. Zonder hun zouden we veel minder dieren spotten. Zij zien boven in de boom een great potoo. Het lijkt op een hele grote uil. De potoo heeft dezelfde kleur als de boom en zit dus goed beschut.
Tot nu toe vertellen we jullie van alles over de fauna, maar ook de flora is
bijzonder. De gids verrast Annelies met een pachida bloem. Als ze de capsule
omhoog trekt ontvouwt zich een prachtige bloem. Verder zien we nog een kleine
orchidee en een morning glory bloem.
Op verschillende takken van bomen die we zien parasiteren weer andere planten. Eindelijk komen mijn biologie lessen weer van pas.
Rond half 9 zijn we terug bij de lodge en spoeden we ons naar het ontbijt. Spotten op een lege maag maakt je hongerig. We hebben nu rust tot 10 uur. Dan begint de hike door de jungle.
Bij de start krijgen we laarzen aan en spuiten we ons helemaal onder met muggenspray. Het eerste wat we zien zijn toekans. In een holte van de boom spot de gids de giftige strawberry poison dart frog. Het beestje is slechts 2,4 cm groot en wordt ook wel de blue jeans kikker genoemd, vanwege z'n blauwe poten.
Als
we verder lopen zien we een hele groep broedende boat billed herons, de Jesus
Christus lizard, white collared maraquin en black mandibled toucans.
Na ongeveer een uur zijn we weer terug. Tijd om de bedekkende kleding te vervangen voor een korte broek en mouwloos shirt en te relaxen tot de lunch die wordt aangekondigd door een gong.
Ondertussen kondigt zich de komst van meer toeristen aan, omdat er meer tafels gedekt zijn voor de lunch. Dat betekent het einde van ons tropical paradise for two. Vanaf nu moeten we het weer delen.
De middag gebruiken we om te relaxen, zonnen en een pina colada te drinken: pura vida.
Na het diner was het de bedoeling om nog een nachttoer te maken maar het hoost. Dus dat wordt uitgesteld tot morgen. Ineens horen we een van de andere gidsen roepen "kom eens kijken". En dan zien we een hele echte giftige tarantula.
Een mooi slot van de dag.
Meteen al bij het vertrek zien we een groep white faced monkeys. De laatste keer dat deze apen werden gespot op deze lokatie was 2 maanden geleden.
We zijn de enige in de lagune deze ochtend, wat het nog specialer maakt. De apen zijn op jacht naar hagedissen. Af en toe springt er een hagedis uit de boom in het water om te ontsnappen aan de apen. Een kleine leguaan is gefocust om niet gepakt te worden. De volwassen leguanen weren de apen af met hun lange staart. De Costa Ricanen noemen de leguanen (iguanas) ook wel 'boomkippen', omdat hun vlees smaakt naar kip.
Verder zien we deze ochtend nog:
green backed heron, jonge yellow crowned night heron, green basilist lizard, iguana, green basilisk, cheatnut coloured woodpecker, grey headed kite (erg bijzonder), grey necked woodrail, long nosed bat, volwassen yellow crowned night heron, proboscis bat, zelfde schildpad op dezelfde plek als gisteren, jonge kaaiman, squirrel cuckoo en een great owl butterfly.
Deze laatste is slechts 13 cm groot en leeft teruggetrokken in het woud aan de rand van de lagune. Bijzonder om te zien en met dank aan onze gids die de pygmee kingfisher spot. Sowieso zijn we onze 2 gidsen dankbaar. Zonder hun zouden we veel minder dieren spotten. Zij zien boven in de boom een great potoo. Het lijkt op een hele grote uil. De potoo heeft dezelfde kleur als de boom en zit dus goed beschut.
Op verschillende takken van bomen die we zien parasiteren weer andere planten. Eindelijk komen mijn biologie lessen weer van pas.
Rond half 9 zijn we terug bij de lodge en spoeden we ons naar het ontbijt. Spotten op een lege maag maakt je hongerig. We hebben nu rust tot 10 uur. Dan begint de hike door de jungle.
Bij de start krijgen we laarzen aan en spuiten we ons helemaal onder met muggenspray. Het eerste wat we zien zijn toekans. In een holte van de boom spot de gids de giftige strawberry poison dart frog. Het beestje is slechts 2,4 cm groot en wordt ook wel de blue jeans kikker genoemd, vanwege z'n blauwe poten.
Na ongeveer een uur zijn we weer terug. Tijd om de bedekkende kleding te vervangen voor een korte broek en mouwloos shirt en te relaxen tot de lunch die wordt aangekondigd door een gong.
Ondertussen kondigt zich de komst van meer toeristen aan, omdat er meer tafels gedekt zijn voor de lunch. Dat betekent het einde van ons tropical paradise for two. Vanaf nu moeten we het weer delen.
De middag gebruiken we om te relaxen, zonnen en een pina colada te drinken: pura vida.
Na het diner was het de bedoeling om nog een nachttoer te maken maar het hoost. Dus dat wordt uitgesteld tot morgen. Ineens horen we een van de andere gidsen roepen "kom eens kijken". En dan zien we een hele echte giftige tarantula.
Een mooi slot van de dag.
Abonneren op:
Posts (Atom)