dinsdag 22 juli 2014

De top 5 van hoogtepunten in Namibië

We hebben allemaal een top 5 samengesteld van onze hoogtepunten van Namibië.

Annelies
1. Ethosha wild park
2. Dune 45 en Deathvlei
3. Fish River Canyon
4. Boottocht Walvisbaai
5. Cheeta’s op de Cheetah Conservation Fund

William
1. Etosha wild park
2. Dune 45
3. Fish River Canyon
4. Cheeta’s op de Cheetah Conservation Fund
5. Bezoek aan de San bushmen (in de Kalahari)

Larissa
1. Boottocht Walvisbaai
2. Etosha wild park
3. Cheeta’s op de Cheetah Conservation Fund
4. Fish River Canyon
5. De vriendelijke ontvangst bij Bagatelle Kalahari Game Ranch

Willemien
1. Bezoek aan de San bushmen (in de Kalahari)
2. Boottocht Walvisbaai
3. Zeehonden Cape Cross
4. Lodge bij Fish River Canyon
5. Fish River Canyon
En als extra noot: dat ze het bijzonder vond dat drie generaties zo’n vakantie met elkaar konden delen.

21 juli: Van Waterberg naar Frankfurt

Vandaag is de laatste dag van de vakantie. We hadden gehoopt om in de ochtend nog een gamedrive te kunnen doen, maar helaas vertrekken deze pas vanaf 15.00 uur en dan zijn we al weg. In plaats daarvan gaan William en Annelies een track wandelen van een uur. Willemien gaat ook mee, maar keert al snel terug omdat het te steil is voor haar. Ze gaat Larissa gezelschap houden, die achter was gebleven in de lodge.

Na circa drie kwartier zijn Annelies en William al weer terug. De track was leuk, maar niet bijzonder. Dus verder de boel maar inpakken en op naar Okakarara. Daar hopen we nog wat cultuur op te snuiven over de Herero bevolking. Daar aangekomen kunnen we het culturele centrum helaas niet vinden. We zien wel Herero dames in traditionele kledij lopen, maar dat is dan ook alles: een lichte teleurstelling helaas.

Dan maar koers naar Ondekaremba, een zusterlodge van Waterberg. We kregen van hen een voucher om daar nog even te relaxen, voordat we naar huis vliegen. Ze liggen namelijk maar 7 km van het vliegveld af. En eerlijk is eerlijk het was lekker om daar nog even te zitten onze blog te updaten (foto’s ging helaas nog niet) en bij te tanken voordat we de lucht in zouden gaan.

Dit was ons laatste verslag. Jullie hebben nog een ding van ons te goed, nl. onze top 5 van de hoogtepunten van Namibië.

maandag 21 juli 2014

20 juli: Van Namutoni naar Waterberg


Vandaag staat de wekker pas om half 7. Zoals je kunt lezen staan we steeds iets later op. Het begint echt op vakantie te lijken. Lekker ontbeten met scrambled eggs, croissant en ananas. Daarna terug naar onze kamer, spullen pakken en uitchecken.

Voordat we het park verlaten nog even naar de waterhole Klein Namutoni om te kijken of er nog wild is. We spotten een giraffe en verder alleen maar klein grut. Gelukkig spotten we op weg naar de gate nog een olifant en een impala. Dat was het dan. Back to the real life: een snelweg waar je 120 mag rijden. Dat is toch iets anders dan een gravelweg waar zomaar ineens olifanten, giraffen, zebra’s of andere dieren kunnen verschijnen.

Voordat we naar onze volgende lodge rijden gaan we eerst nog naar de Cheetah Conservation Farm (CCF). CCF ligt 44 km ten oosten van Otjiwarongo. Op deze farm vangen ze cheetah’s op, zowel weesjes als ook cheetah’s die in het wild zijn opgegroeid. De bedoeling is dat ze de beesten ook weer uitzetten in het wild. Dit geldt alleen voor de cheetah’s die vroeger wel hebben leren jagen, dus niet voor de wezen. Als ze daar aan toe zijn dan gaan ze naar Irindi. Dat is een park vlakbij CCF.

Als we aankomen zijn we net op tijd om het voeren van de cheetah’s te zien. De bakken met vlees worden neergezet en als de mensen uit de kooi zijn, wordt er een luik omhoog getrokken en vliegen de cheetah’s naar binnen. In een mum van tijd is het vlees op. Vervolgens gaan ze nog even bij de ander kijken om te zien of er nog wat is overgebleven. Natuurlijk is dat niet het geval.

Sommige verhalen over de weesjes zijn wel triest. Zoals die boer die graag een jonge cheetah als huisdier wilde. Daarvoor schoot hij de moeder dood om er vervolgens achter te komen dat het toch niet echt een huisdier was. Het weesje is vervolgens aangeboden aan CCF, waar het nu wordt verzorgd. Na het voederen hebben we nog een cheetah drive gedaan. Met z’n vieren in een jeep met gids die ons over het cheetah terrein reed waar 4 mannetjes vrij rond liepen. Dat leverde mooie foto’s op. Daarna reden we naar het tweede terrein waar ook 4 mannetjes rondliepen. Deze waren minder makkelijk te strikken voor een mooie foto.


 

We zijn veel leuke dingen te weten gekomen over cheetah’s:

- Ze kunnen 110 km per uur rennen voor 30 seconden lang. Een luipaard kan maar 80 km per uur voor een hele korte periode, waardoor ze dus heel dichtbij de prooi moeten komen om het te vangen. De prooi, zoals springbok, kan ongeveer 65 km per uur rennen.

- De natuurlijke vijanden van cheetah’s zijn leeuwen, hyena’s en luipaarden. Dit omdat cheetah’s niet gebouwd zijn voor sterkte, maar voor snelheid. Je zou het misschien niet verwachten, maar hyena’s zijn dus zelfs sterker dan een cheetah. Hun vijanden vermoorden de kleine cheetah’s ook wel eens. Niet voor het eten, maar om de competitie met het jagen te verkleinen. Cheetah’s zijn zelf van nature geen agressieve beesten.

- Een vrouwtjes cheetah is 90 dagen zwanger en krijgt dan één tot acht kleintjes. Deze blijven gedurende twee jaar bij de moeder om te leren jagen. Om een hert te doden moet namelijk precies het goede stuk van de nek doorgebeten worden. Daarnaast moeten ze uitkijken voor de hoorns van de herten, omdat ze daarmee zelf verwond kunnen raken. Na deze twee jaar worden ze pas opnieuw zwanger.

- Mannetjes cheetah’s blijven in groepen, jagen samen en delen de prooi. Vrouwtjes cheetah’s blijven echter op zichzelf en zijn dus veel kwetsbaarder.

- Cheetah’s eten alleen vers vlees. Als het niet vers meer is vangen ze een nieuw beest. Ze blijven altijd op de grond en kunnen niet in bomen klimmen, in tegenstelling tot de luipaard. Deze neemt zijn prooi mee de boom in, zodat niemand anders bij zijn eten kan. Dat kan hij zo’n twee, drie dagen daar laten liggen voordat hij terugkomt om het op te eten.


 

Tegen drie uur reden we weer weg naar onze overnachtingsplek in Waterberg. Uiteindelijk bleek het nog 140 km rijden. Toen we aankomen moesten we via een smal zandpad met de Hilux omhoog. Appeltje eitje natuurlijk. Helaas bleek bij aankomst dat we de middagdrive net hadden gemist. Dat is jammer want in de ochtend is er geen drive en ’s middags zijn wij al onderweg naar Windhuk voor de terugvlucht naar Nederland. Aan alle leuke dingen komt een einde, maar eerst morgen nog even een wandeling met uitzicht maken en een bezoekje brengen aan Okakarara voor de Herero bevolking.

19 juli: Namutoni

Vandaag staat de wekker pas om zes uur. Bijna uitslapen voor ons. Het ontbijt in het restaurant is lekker en hierna gaan we al snel op pad het park in.

Route: Namutoni – Klein Namutoni – Koianachas – Klein Okevi – Groot Okevi – Tsumcor –  Groot Okevi – Klein Okevi – Klein Namutoni - Koffiepauze in Namutoni – Kalkheuwel – Chudob – Lunchpauze in Namutoni – Klein Okevi – Groot Okevi – Klein Namutoni – Kalkheuwel – Chudob – Klein Namutoni – Namutoni

Vandaag alweer de laatste dag in Etosha. Hopen op een mooie afsluiter. We gaan een heleboel waterplekken af, maar zoals zo vaak ’s ochtends, zijn er nog geen dieren op de been. Het grotere wild begint pas te komen als we bij Tsumcor aankomen. Hier zien we oryx, tien giraffen, wat zebra’s en een nieuw beest: drie elanden. Helaas komen de elanden niet dichterbij, waardoor we ze niet goed op de foto kunnen krijgen. Na Tsumcor moeten we dezelfde weg terug en komen we weer langs Groot en Klein Okevi in de hoop dat hier nu dan ook wat leven is gekomen. Bij Klein Okevi zien we een giraf.


Hij loopt het hele water af en elke keer als we denken dat hij gaat drinken loopt hij toch nog
een stukje verder. Uiteindelijk krijgen we hem dan toch drinkend op de foto.



Bij Klein Namutoni zien we ook een aantal beesten: kudu, impala en giraf. Het is echter niet erg indrukwekkend dus rijden we door. Deze waterplek zit erg dichtbij Namutoni en hier stoppen we even voor een kop koffie. We hebben al een plan uitgestippeld voor die middag, maar ineens veranderen deze plannen als we horen dat er tien leeuwen gespot zijn bij Kalkheuwel. We gaan er maar snel heen. Hopelijk zijn ze er nog als wij er aan komen. Helaas, helaas, geen leeuwen meer als wij er aankomen. Wel een enorme kudde van wel zo’n vijftig olifanten.



Daarnaast zijn er nog zebra’s, giraffen, kudu’s en warthogs.


De olifanten kudde is indrukwekkend, maar heeft op een gegeven moment genoeg van alle auto’s. Ze dringen ons naar achter en een deel van de kudde loopt al weg. We besluiten weg te rijden, zodat we misschien voordat de olifanten oversteken er nog langs kunnen. Dat is helaas niet het geval en dus moeten we een tijdje wachten totdat ze overgestoken zijn en het veilig is om er langs te rijden. Op de terugweg gaan we langs Chudob. Hier zien we vijf giraffen en een hyena. Altijd leuk, want hyena’s zie je niet erg vaak.

Hierna geluncht in Namutoni. Daarna heerlijk gerelaxed bij onze huisjes en een beetje gelezen, voordat we weer in de auto stapte rond drie uur. We gingen eerst weer naar Klein en Groot Okevi, maar besloten dat we hier niet nog een keer langs zouden rijden, omdat het geen indrukwekkende waterplekken zijn. Hierna door naar Klein Namutoni. Vlak voor de waterplas stond een auto stil. Er was een baby hyena gespot. Super schattig beestje lag daar onder de boom. Moeilijk te fotograferen, maar oh zo leuk om te zien. We weten nog niet of het nou een spotted of brown hyena is. De moeder was er niet bij. Later zijn we nog drie keer langs het kleine beestje gereden en het bleef een schatje. Larissa wilde hem het liefst meenemen als huisdier. Hij had wel wat weg van een klein hondje.


Bij Klein Namutoni stond een hele groep giraffen: een stuk of twintig. Zoveel hadden we er nog niet eerder bij elkaar gezien.


Daarna nog een keer naar Kalkheuwel. Op de weg hiernaar toe zien we al olifanten lopen richting de waterplek. Als we er aankomen staat er al één olifant, een giraf, een kudu en een zebra. Niet echt iets nieuws dus. We worden al een beetje verwend met al dat wild, dus dit is niet bijzonder genoeg meer. Verder rijden dus maar, op naar Chudob. Hier zien we twee hyena’s: een moeder en een kleintje. Het is wel de dag van de hyena’s vandaag: vijf stuks in totaal op één dag. Er staan ook nog wat giraffen, impala’s en kori bustards (grote vogels). Deze beesten staan allemaal op een afstandje te kijken, want hyena’s blijven roofdieren, al kunnen ze de giraffen waarschijnlijk toch niet aan.

En toen zat de laatste dag in het Etosha wild park er alweer op. In het huisje gebruik gemaakt van de heerlijke buitendouche die het huisje heeft.


Daarna lekker gedineerd, nog een wijntje gedronken en weer op tijd het bed in.

Dieren die we gezien hebben:
Springbok, wildebeest, giraf, zebra, black backed jackal, oryx, banded mongoose, eland, impala, olifant, kudu, warthog, neushoorn, steenbok, hyena

Banded mongoose

Vogels:
Helmeted guineafowl, long-tailed paradise whydah, lilac breasted roller, kori bustard, red billed hornbill, blacksmith lapwing, grey go away bird, burchell’s starling, onbekende roofvogel, struisvogel, tawny eagle, pygmy goose

Lilac breasted roller

Wie weet de naam van deze roofvogel?

18 juli: van Okaukuejo naar Namutoni

Vandaag de wekker een kwartiertje later dan gisteren: 05.30. Voor het ontbijt gaan we nog even naar de waterhole van Okaukuejo. Helaas zien we er niets. Het valt ons op dat we ’s ochtends de minste beesten zien. Waarschijnlijk zijn ze allemaal nog aan het slapen of ze hebben vergeten de wekker voor ons te zetten. Na het ontbijt vertrekken we met een volle wagen het park in. We gaan vandaag naar de andere kant van het park (de oostzijde), waar we ook twee nachten zullen overnachten. We nemen een relatief snelle route, zonder al teveel detours, zodat we op tijd aankomen in Namutoni.

Route: Okaukuejo – Nebrownii – Homob – Sueda – Rietfontein – Halali – Goas – Springbokfontein – Batia – Kalkheuwel – Koinachas – Namutoni

We zijn nog maar net uit het kamp en in het park of we spotten al een olifant. Niet veel verder staat een auto stil. Wat zou het zijn? We zien wat lopen in het veld en identificeren het als een leeuwin. Er blijken er meerdere te zitten en uiteindelijk tellen we er vier. Helaas zitten ze ver weg. Weliswaar niet zo ver weg als gisteren, maar nog steeds niet fotografeerbaar. Bovendien zitten ze achter de bosjes verscholen en luie beesten als het zijn liggen ze er voornamelijk, in plaats van rond te lopen. Toch een fijne binnenkomer. Hierna rijden we door naar de waterhole Homob. We zien alleen wat vogels en besluiten verder te rijden. Net voordat we omrijden roept Larissa stop. Er staat een hyena. Hadden we die toch bijna gemist. Weer een dier om af te strepen. We draaien de auto en zien de hyena langzaam naar het water lopen. Hij gaat wat drinken. Naast een bosje staat nog een hyena, maar deze vertrekt al snel weer achter de bosjes. We volgen de andere hyena een stukje totdat hij verdwijnt tussen de bomen. Leuke foto’s moeten dat geworden zijn!


Vervolgens rijden we door. Waar we gisteren bij Rietfontein nog een hele groep zebra’s hebben zien drinken, zijn er nu helaas geen dieren. We rijden verder naar het kamp Halali, waar we eerst gaan kijken bij de waterhole Moringa, nadat we getankt hebben. We zien een stuk of tien kudu’s drinken bij het water. Er staan ook nog impala’s en een hartebeest.



Hierna gaan we even wat drinken bij het restaurant. Het is pas 10.30, dus nog geen tijd om te lunchen. We besluiten, na rustig gezeten te hebben, nog een keer naar de drinkplaats te gaan om hopelijk nieuwe beesten te zien. Het zijn echter nog steeds impala’s, kudu’s en hartebeesten, dus gaan we weer op pad het park in.

We gaan naar Goas. Deze waterhole is erg populair, omdat er vaak luipaarden gespot worden. Helaas zien we er geen luipaarden, maar wat we wel zien is ook erg indrukwekkend: een stuk of dertig olifanten met een heleboel kleintjes. De zebra’s en impala’s staan een stukje verder te wachten totdat zij mogen drinken. We besluiten een tijdje te blijven staan, want wie weet wat er nog meer voorbij komt als de olifanten weg zijn. Een deel van de olifantengroep verlaat de waterplek, waardoor de zebra’s het veilig genoeg vinden om ook wat te gaan drinken.



Niet veel later komen er weer een heleboel olifanten aangelopen. We verwachten dat het een andere kudde is, omdat ze nog niet nat zijn. Er lijkt geen einde te komen aan de kudde olifanten en uiteindelijk staan er ongeveer 55.


In de verte zien we wel twintig slender mongoose lopen. Kleine beestjes, waarvan we niet weten hoe de vertaling is in het Nederlands. Ook kudu’s komen kijken of ze wat kunnen drinken, maar ze blijven op veilige afstand van de olifanten. Dat is maar goed ook, want de olifanten maken veel geluid en wapperen met hun oren, om te bepalen of de olifanten van de andere kudde wel mogen blijven. Er is één mannetje die echt enorm is. Hij loopt alle olifanten langs om te bepalen of ze wel mogen blijven en besluit vervolgens één mannetjes olifant van de kudde te verjagen.


Deze loopt langzaam richting de auto’s die staan te kijken, dus gaan we maar even uit zijn weg. Het grote mannetje kijkt het andere mannetje na totdat het in het bos verdwenen is. Na er een uur gestaan te hebben vinden wij het ook wel genoeg en vervolgen we onze weg. Voor sprinbokfontein besluiten we even te lunchen. Op de weg hierna zien we nog een aantal red hartebeest, giraffen en olifanten. Bij de waterplek Kalkheuwel zien we zes giraffen die aan het drinken zijn en een kudde zebra’s en impala’s. Het is altijd leuk om drinkende giraffen te zien, omdat ze hun voorpoten zo ongeveer in de split moeten neerzetten, zodat ze met hun lange lichaam bij het water kunnen komen.

Als we weer wegrijden van Kalkheuwel zien we drie grote olifanten vlak naast de weg. Er staat al één auto te kijken. Wij blijven op gepaste afstand, omdat de olifanten lijken te willen oversteken en je wilt niet in de weg staan van zo’n grote olifant. Er komen nog twee auto’s achter ons staan en als een olifant wil oversteken loopt hij eerst een stuk over de weg, waardoor wij naar achter moeten rijden. De auto voor ons blijft maar staan, ook al staat de olifant heel dichtbij hem, waardoor wij ook niet naar voren kunnen om langs te olifanten te rijden. Als de auto doorrijdt, rijden wij, na nog wat foto’s genomen te hebben van de olifanten, er ook langs.


Op naar de volgende waterplek: Koinachas. Hier zien we drie olifanten die aan het drinken zijn en water over zichzelf heen gooien. Daarnaast ook nog drie giraffen. Het is vandaag wel de dag van de olifanten zeg. Omdat we dit al een aantal keer eerder gezien hebben vandaag blijven we er niet erg lang. Bovendien zijn we er een beetje klaar mee en willen we graag naar onze huisjes. Bij Namutoni checken we in en worden we met onze bagage geholpen naar de huisjes. De huisjes zijn super. Mooie, ruime slaapkamer en hele mooie badkamer, zelfs een buitendouche. Dit hadden we niet verwacht. Omdat we moe zijn van de dag gaan we lekker met een wijntje zitten lezen en daarna douchen. Helemaal fris en fruitig gaan we avondeten.

Dieren die weg gezien hebben:
Olifant, zebra, springbok, oryx, leeuw, spotted hyena, wildebeest, kudu, impala, red hartebeest, slender mongoose, giraf

Vogels:
Rock kestrel, struisvogel, egyptian goose, cape turtle dove, blacksmith lapwing, kori bustard, northern black korhaan, southern yellow billed hornbill, lilac breasted roller, cape teal

Rock Kestrel?

Blacksmith Lapwing

Cape Teal

17 juli: Okaukuejo

De wekker gaat al om 5.15. Heerlijk vroeg. Gelukkig zijn we op tijd naar bed gegaan. Voor het ontbijt gaan we nog even kijken bij de waterhole van Okaukuejo. Deze is dichtbij onze huisjes. Helaas is er niets te zien. Daarna dus naar het restaurant voor het ontbijt. Het eten smaakt prima. We zijn verrast, ook dat het gisteravond zo goed smaakte. In Kruger Park in Zuid Afrika, wat vergelijkbaar is met Etosha, was het eten namelijk niet erg goed. Gelukkig valt het hier allemaal erg mee. Vervolgens stappen we in de auto en rijden we het park in.

Zie hieronder de route.
Route: Okaukuejo waterhole – Gemsbokvlakte – Olifantsbad – Aus – Homob – Sueda – Charitsaub – Salvadora – Rietfontein – Etosha Look-out point – Halali – Moringa – Rietfontein – Salvadora – Charitsaub – Sueda – Homob – Ondongab – Kapupuhedi  - Nebrownii – Okaukuejo waterhole

Als we binnenkomen zien we al direct een wildebeest. Even later spotten we een aasgier (lappet faced vulture). Het kan weleens dezelfde aasgier zijn als gisteren, want het lijkt alsof hij nog op dezelfde manier in dezelfde boom zit. De weg naar Gemsbokvlakte hebben wij maar tot het giraffenlaantje gedoopt, want de afgelopen twee dagen hebben we daar giraffen gezien en ja hoor, vandaag komen we ook weer vijf giraffen tegen op deze weg. Daarnaast lopen er nog twee olifanten, wildebeest, oryx en struisvogel.


Aangekomen bij Olifantspad - wat, zoals de naam al zegt, goed is voor het spotten van olifanten, maar ook antilopen en soms leeuw – zien we helaas alleen wat vogels, impala’s en deze dieren zijn wel nieuw voor ons: red hartebeest. Dit zijn antilopen met een hele smalle kop.



Hierna vervolgen we de weg naar Aus en vervolgens omhoog. Helaas is dit een erg slechte weg. Er zitten enorme kuilen in de weg dus we doen er lang over, terwijl we ook geen beesten spotten. Even verderop is Homob, een waterplek waar nog veel water in staat voor de tijd van het jaar. Helaas zien we er geen dieren. Vervolgens nog meer waterplekken, maar pas bij Rietfontein zien we weer beesten. Er komt een enorme kudde zebra’s water drinken. Misschien zijn het er wel honderd. Leuk voor de foto’s.



Even voorbij Rietfontein zien we twee overlanders (bussen van reisorganisaties) stilstaan. Daar moet wat te zien zijn lijkt ons. Als we er aankomen zien we echter niets en we besluiten het even te vragen. Er wordt ons verteld dat er een luipaard in de boom zit. Het beest zit echter zo goed verscholen dat het even duurt voordat we hem spotten. Hoewel de kleur van de luipaard contrasteert met de boom, zitten er zoveel takken voor het beest dat we hem niet echt goed op de foto kunnen krijgen. Af en toe tilt hij zijn hoofdje omhoog en klikken we met de camera’s. Andere keren gaat hij weer lui op de tak liggen. We schrijven op hoe ver het van de afslag is, zodat we op de terugweg kunnen kijken of hij er nog ligt. Wauw, en we zeiden net nog tegen elkaar dat we vast geen luipaard of leeuw zouden tegenkomen in dit park.






Niet veel later hebben we opnieuw geluk. We zien twee giraffen aankomen lopen. Ze komen steeds dichterbij, dus we besluiten te wachten. Één van de giraffen is enorm klein en rent af en toe achter zijn moeder aan. Ineens spot William een leeuwin achter de bosjes. We zien de giraffen steeds dichterbij komen terwijl de leeuwin zich blijft verschuilen. Als de giraf nog dichterbij komt krijgt hij hoogte van de leeuwin en zet het op een rennen samen met de kleine. De leeuwin komt langzaam tevoorschijn en rent even achter de giraf aan, maar de giraf is al snel buiten bereik. Daarna komen er echter nog vijf leeuwinnen tevoorschijn en de giraffen gaan toch nog maar een stuk verder terug. Af en toe zien we de leeuwinnen rennen, terwijl ze dan ineens weer stilstaan. Ze gaan ook niet achter de kudde wildebeesten op de heuvel aan. Helaas gebeurt dit alles ver van de weg vandaan, waardoor we ze niet op de foto kunnen zetten, behalve als klein puntje in de verte. We blijven staan kijken totdat de leeuwen uit zicht zijn.



Als we bij Halali zijn, gaan we even zitten om te lunchen. Hierna lopen we naar de waterhole bij het kamp: Moringa. Hier staan zeven olifanten te genieten van het water, met wat impala. De impala’s worden echter elke keer verdrongen door de olifanten. Ze dulden geen andere beesten bij het water. Op de terugweg van Halila gaan we nog een keer langs Rietfontein. Hier zien we vijf giraffen en een aantal zebra’s.




De waterbronnen Ondongab en Kapupuhedi zijn leeg, waarschijnlijk alleen gevuld in het regenseizoen. Bij toeval komen we nog langs Nebrownii, omdat daar auto’s stil staan. We zien er twee olifanten drinken en een neushoorn. Waar de olifant gisteravond de neushoorn nog wegjaagden, doen ze dat hier niet. Wel gooien de olifanten water over de neushoorn heen. Een grappig gezicht.


Vervolgens rijden we door naar Okaukuejo. We hebben een lange dag gehad en we zijn er klaar mee om in de auto te zitten.

We gaan nog wel even naar de waterhole bij het kamp en daar zijn we blij mee. Allereerst zien we een olifant die wat aan het drinken is. Vervolgens wat zebra’s, die direct door de olifant weggejaagd worden. En dan spot mama een leeuwin. Ze loopt wat heen en weer en is erg ver van ons af, maar goed zichtbaar met de verrekijker. Niet veel later zien we ook een mannetjes leeuw. We hopen op wat actie van de leeuwen als er zes giraffen aankomen lopen, maar de leeuwen lijken er geen zin in te hebben om te jagen. Sowieso jaagt meestal alleen het vrouwtje en blijft het mannetje lui liggen. Het vrouwtje heeft echter ook geen zin om te jagen, maar blijft ijsberen. Dan ziet Larissa nog een leeuw, maar op dat moment begint deze te bewegen en verdwijnt hij achter de bosjes. Als we een stuk verderop gaan staan, zodat we ze misschien wel kunnen zien, zien we dat het nog een mannetjes en een vrouwtjes leeuw zijn. Wauw, vier leeuwen bij elkaar. Heel ver weg, maar het blijft super om te zien. Helaas zijn ze enorm lui en doen ze bijna niet anders dan liggen.


De giraffen zie je heel voorzichtig dichterbij het water komen. Durven ze wel te drinken?


Uiteindelijk durven twee giraffen het aan. De andere vier komen niet zo ver en rennen weg voor de leeuwen.



Er is ondertussen ook nog een andere olifant bij gekomen. Er loopt een black backed jackal
rond


en een heleboel helmeted guineafowls (‘kippetjes’ zoals oma zegt). Achter de leeuwen zien we ook nog twee giraffen komen, maar deze durven de leeuwen niet voorbij te gaan. De leeuwen doen echter ook geen moeite voor ze. We horen van andere mensen dat ze er al 2,5 uur staan, wachtend op wat actie, maar helaas. Ook wij geven het op als de zon ondergegaan is en we daar nog wat foto’s van gemaakt hebben. Super wat we gezien hebben vandaag. Het beste zijn natuurlijk de tien leeuwen en het luipaard.

We gaan terug naar het huisje, frissen ons op en gaan dan aan het buffet in het restaurant. Het eten is weer prima en hierna besluiten we nog een keer naar de waterhole te lopen. Deze wordt ’s nachts verlicht, dus je kan altijd goed zien wat er loopt. Nu loopt er een hele kudde olifanten. We vermoeden dat het dezelfde kudde is als die er gistermiddag liep. We blijven niet heel lang, aangezien we ze al eerder gezien hebben en het licht niet zodanig is, dat foto’s maken mooi is.

Net voor het slapengaan, gaan we nog één keer kijken bij de waterhole. De grote groep olifanten is weg, maar er staan er nog 5 en we zien 5 neushoorns in een keer:  een unicum, een ones in your lifetime experience.

En we hebben vandaag vier van de big five gezien. De buffel (nummer vijf) komt hier niet voor.

De dieren die we gezien hebben:
Wildebeest, giraf, zebra, olifant, oryx, black backed jackal, impala, red hartebeest, kudu, steenbok, neushoorn, luipaard, leeuw

Vogels:
Lappet faced vulture, northern black korhaan, rock kestrel, crowned lapwing, struisvogel, crested francolin, blacksmith lapwing, helmeted guineafowl, egyptian goose, purple roller

Kori bustard

16 juli: Van Ethosa safari lodge bij de Anderson poort naar Okaukuejo

Vandaag was onze eerste hele dag in het Etosha park en wat we al dachten werd waarheid: geen wifi en geen internet (afkicken dus voor jullie als lezers). Welke beesten zouden we vandaag allemaal gaan zien? Van te voren hadden we een route uitgestippeld langs waterholes, want dat zijn toch de plekken waar je in het droge seizoen (winter) de meeste dieren kunt verwachten. Verder hielden we er ook rekening mee dat we vier dagen in het park zitten: twee dagen bij Okaukuejo en twee dagen bij Namutoni.

We stonden deze morgen nog vroeger op dan normaal, nl. half 6. Nog snel even geblogd om jullie nieuwsgierigheid te bevredigen en daarna inpakken en naar Etosha park.

Route: Anderson Gate – Ombika – Okaukuejo – Pan’s edge - Wolfsness – Okondeka – Adamax – Natco – Grünewald -Sprookjeswoud– Leeubron – Okondeka - Okaukuejo – middagpauze bij Okaukuejo waterhole – Nebrownii – Gemsbokvlakte – Olifantsbad – Gemsbokvlakte – Okaukuejo waterhole


We zijn, zonder onze permit betaald te hebben, direct naar Ombika gereden. Dit zit vlak na de Anderson Gate. Hier hebben we zebra’s gezien, impala’s en springbok. Vervolgens onze permit betaald voor vier dagen bij Okaukuejo. Daarnaar door naar Pan’s edge. Dit is de rand van de Etosha pan, een enorme watervlakte. Tenminste in het regenseizoen. In dit droge seizoen is het helaas leeg en valt er dus ook geen beest te zien. Ook bij de waterhole Wolfsness is niets te zien. Bij de volgende waterhole hebben we meer geluk: Okondeka (09.30). Het is een bijzonder gezicht, allemaal zwarte beesten bij elkaar: zebra’s, wildebeesten (AKA gnoes), oryx, springbokken, struisvogels, en allemaal in grote groepen. Een deel van de dieren is aan het drinken. Er lopen ook wat black backed jackals rond. Dit zijn een soort vosjes.

 

Deze dag kenmerkte zich wel door vele linten van dieren. We zagen een lang lint wildebeest, veel lange linten zebra’s en ook een lang lint springbokken.



Bij Adamax in de buurt zien we wat giraffen en op diezelfde weg (rond Natco) komen we er nog meer tegen. Vervolgens gaan we even naar Sprookjeswoud. Dit is een picknick plaats met toilet. Even geluncht (iets minder dan normaal, want het was pas 11 uur) en vervolgens doorgereden. We willen nog één keer langs Okondeka, omdat het er zo mooi was vanochtend, maar als we er aankomen om 12 uur zijn er maar weinig dieren: struisvogel, springbok, zebra, oryx en wildebeest. De groepen zijn weggetrokken en nu staan er maar enkele van elke soort.

Bij Okaukuejo ronden we onze lunch af met een ijsje en rond 13.00 uur gaan we kijken bij de waterhole van het kamp. Wauw, we zagen een stuk of 30 olifanten (met jongen) en een hele rij zebra’s, die allemaal aan het drinken waren.



 

Zo hebben we iets van 1 ½ uur gezeten, voordat we weer in onze Hilux zijn gestapt om nog meer dieren op andere plekken te spotten. Dat lukte gelukkig. We zagen nog een aantal giraffen, olifanten, kudu en een paar roofvogels. We zagen weer een neushoorn bij Olifantsbad. Vervolgens zijn we teruggereden naar Okaukuejo.



Overzicht van de dieren die we vandaag hebben gezien:
Zebra, impala, springbok, oryx, giraf, wildebeest, black backed jackal, slender mongoose, olifant, kudu, neushoorn





Vogels:
Helmeted guineafowl, southern yellow billed hornbill, kori bustard, struisvogel, double-banded courser, gabar goshawk, crested francolin, northern black korhaan, red crested korhaan, crowned lapwing, rock krestel, lappet-faced vulture

Double-banded courser


Na de hele dag in de auto gezeten te hebben, hebben we lekker even gedoucht en zijn we vervolgens gaan dineren in het restaurant. We hadden zelf willen koken, omdat we verwachtten dat het eten niet zo lekker zou zijn in het restaurant, maar onze kitchenette blijkt zonder fornuis. Uiteindelijk valt het eten gelukkig heel erg mee.
Na het eten zijn Annelies en William nog twee keer naar de waterhole gegaan en hebben daar opnieuw olifanten gespot en ook neushoorns. Willemien en Larissa zijn in het huisje blijven lezen. We gingen allemaal vroeg naar bed: 21.00 uur. De wekker staat namelijk weer om 5.15.