11 juli: Van Skei naar Geiranger

Als we 's ochtends gaan ontbijten zijn de meeste bussen al vertrokken. Nadeel is wel dat er ook al het een ander op of bijna op is. Tegen tienen breken we op en vertrekken naar onze volgende stop: Geiranger. We verbazen ons dat we vanochtend al weer blauwe wolken en zon zien.

Onze eerste stop is het uitzichtpunt Karistova. Vanaf daar kijk je prachtig het dal in.

Daarna dalen we, logisch natuurlijk, en rijden langs het water door naar Loen. Daar blijkt een nieuw gebouwde skilift te zijn die je steil omhoog de berg op hijst. Het enige nadeel is de hoge prijs. Gelukkig is het uitzicht over het fjord met dit mooie weer prachtig.

Nu we toch boven zijn besluiten we een stukje te hiken naar een nog hoger gelegen bergpunt. Klimmend over stenen, volgen we de rode paaltjes tot we het hoogste punt hebben bereikt. Via een simpel wandelpad komen we terug bij het restaurant en de skilift. We genieten van een verse hamburger en een kop koffie en vertrekken dan weer naar beneden, na ons nog even te vergapen aan het paragliden. Cool om te doen; wie weet.

Na Loen rijden we via Stryn naar de Gamle Strynefjellsvegen oftewel de 258: een van de prachtige panorama routes die Noorwegen rijk is. We begeven ons via diverse haarspeldbochten omhoog. Helaas is het weer nu bewolkt waardoor het uitzicht in het dal wat mistig is. Boven aangekomen zien we de Videfossen. Het water stort zich echt naar beneden.

Dat is overigens geen uitzondering in Noorwegen, vanwege de hoge en diepe fjorden en de grote hoeveelheden sneeuw die smelt in het voorjaar. Alleen de breedte  van de waterval varieert. Als we verder route 258 oprijden openbaart zich een verrassing: we rijden tussen de sneeuwhopen door. Zo hoog dat de sneeuwlaag dikker is dan William lang is (meer dan 2,5 meter).

Aan de rechterzijde zien we ook nog een gletsjermeer dat nog bedekt is met ijs en sneeuw. De TomTom lijkt van al die sneeuw van de leg te raken. De navigatie geeft aan om rechts af te slaan. Wij zien in eerste instantie alleen maar sneeuw. Maar als we beter kijken ontwaren we nog net een slagboom boven de sneeuw uit. Er ligt dus wel degelijk een weg, maar nu even niet.
De Gamle route is circa  20 km lang en gaat halverwege, bij de skilift, over in een verhard pad. Als we het einde naderen regent het inmiddels en het houdt niet meer op helaas. We overnachten in het Djupvasshytta hotel, 17 km van Geiranger, prachtig gelegen aan het fjord met mooie uitzichten als het niet regent. Desondanks is het wel bijzonder dat we terwijl het midden juli is tegen grote hopen sneeuw aankijken als we in de diner zaal zitten.