30 mei Van Palmer naar Talkeetna

Om half 10 moeten we bij het kantoor van Nova zijn voor de hike over de Matanuska gletsjer, 1 uur en 5 minuten rijden. Dat betekent op tijd opstaan. Voordat we vertrekken vullen we eerst nog even de watertank van de camper en legen we de tanks met vies water 

(in het engels zeggen ze black and grey water). Aangezien we een plek met “full hook-up” (water, elektriciteit en dump) hebben is dat een makkie. Rond half negen vertrekken we. Ondanks de lengte van de camper, 7,50 meter, manoevreert hij makkelijk en accelleert hij ook snel. Natuurlijk moet je niet ineens onverwachte stuurbewegingen maken.

Als we arriveren bij Nova blijkt dat we weer een privé tour krijgen. Onze gids is een ongeveer 23 jaar oude collegestudent. We krijgen speciale waterdichte hoge schoenen en cramp-ons (ijs-steigers) aangemeten. Gewapend met de steigers en een helm vertrekken we richting de gletsjer. Wederom kunnen we genieten van prachtig weer met veel zon. Voordat je bij de gletsjer komt moet je eerst toegangsgeld voor het park betalen. De ontstaansgeschiedenis daarvan is bijzonder. De man die het park heeft heeft namelijk de grond geclaimd; je mag een huis bouwen op grond en elk jaar kan je meer grond claimen als je bezit. Dit bezit heeft deze man uitgebreid tot alle grond rondom de gletsjer. Zodoende betalen we nu entree om over zijn grond naar de gletsjer te rijden. Als tegenprestatie zorgt hij er wel voor dat de weg er naar toe in redelijke conditie blijft. Dit kan alleen maar in Amerika.

We parkeren de auto op de gletsjer. Dat voelt vreemd want het ziet er uit als rotsen, maar in werkelijk is het ijs met fijnstof en gruis erover heen waardoor het ‘vies’ is. In het totaal gaan we een tocht van ongeveer 3 ½ uur maken (uit en thuis). 

 Na circa 15 minuten lopen binden we onze ijs-steigers ( een metalen frame met lange spikes en bindingen om ze aan je schoen vast te maken) onder. Na een korte loopinstructie begint de tocht. Over het ijs omhoog, omlaag, schuin en recht: het lukt allemaal. Het is een kwestie van je voeten goed plaatsen en je gewicht naar voren of achteren brengen. 

 Tijdens de tocht zien en leren we veel. Bijvoorbeeld hoe het zit met moulons; kleine plasjes water rondom een steen, nl. doordat stenen sneller warm worden dan ijs, smelt het water rondom de steen sneller en ontstaan gaten die snel groter worden, De moulons zijn een prachtig gezicht. Je kunt ook hele grote moulons krijgen; zo'n klein plasje rondom een steen op een goede plaats krijgt steeds meer water erom heen en dan smelt het water nog sneller, zo onstaan hele kuilen, gevuld met water en onderin soms maar een kleine steen.  

Verder zien we ijskloven, die kunnen ontstaan doordat er tussen het ijs sneeuw zit of omdat er gewoon een scheur ontstaat. Verder zien we soms prachtig blauw ijs. 

Dat ontstaat als alle lucht eruit is geperst door de bovendruk van het ijs.  Halverwege geeft ze ons een instructie ijswand klimmen en afdalen via een touw. Vervolgens proberen we het zelf en dat gaat heel simpel. Annelies heeft er zichtbaar plezier in.

Daarna klimmen we door tot  het hoogste punt van waar we een fantastisch uitzicht hebben over de ijsvlakte. 

Daarna dalen we af naar het ijsmeer en dan zien we tot hoe hoog we geklommen waren, om vervolgens terug te gaan naar de auto en na te genieten van deze prachtige ervaring. Vandaag hebben we echt veel van de gletsjer gezien. 

Nadat we onze spullen hadden ingeleverd en onze gids hartelijk hebben bedankt voor de tocht nuttigen we nog even onze lunch aan het water in de zon. Tegen 14.00 uur is het tijd om naar Talkeetna te rijden: een rit van ongeveer 116 mijlen, circa 2 ½ uur.  Via de Glenn Highway, die ons door een prachtig natuurgebied leidt rijden we naar Talkeetna. Vlak voor Talkeetna stoppen we even bij de Flying Squirrel Bakery Café om heerlijk speciaal vers brood te kopen: stokbrood met olijven en .. en een gevuld kaasbrood met courget. Lekker voor morgen. Een paar mijl verder zien we, dankzij de mooie zonnige dag, de berg McKinley: een van de grootste bergen in Alaska met prachtige besneeuwde toppen.  Het schijnt superbijzonder te zijn Mc. Kinley zonder wolken te zien, dus dit kunnen we alvast bijschrijven als speciale ervaring.

Dan rijden we Talkeetna binnen. Een historische stad (en historie begint hier al na ongeveer 100 jaar oud) die doet denken aan een oude Western stad. Het is er gezellig druk. 

 Onze camping blijkt volgeboekt, maar gelukkig hadden we van te voren gereserveerd. We zitten wel naast een drukke weg helaas. Maar goed je kunt niet alles hebben.

Morgen gaan we weer iets speciaals doen, maar vandaag was  GAAF.