14 februari: Van Hokitika naar Murchison

Zoals William en Annelies al aangaven, zijn wij uiteindelijk in Hokitika gestopt. Erg jammer dat het weer gisteren zo slecht was:  grijs, lage bewolking en (miezer)regen.  Dus geen Mount Cook gezien en ook de gletsjers niet vanuit de lucht kunnen bewonderen. Tja, dat is net op het verkeerde moment daar wezen dus.
Deze ochtend eerst in Hokitika gestart met een bezoekje aan de Jade-factory. Jade ontstaat in gesteente in de bergen en spoelt met het rivierwater mee. Jade komt in dit gebied heel veel voor. We maken een praatje met één van de jade-bewerkers. Ze is een steen aan het slijpen voor een sieraad, een hanger, volgens een voorliggend voorbeeld.

 

Het is inderdaad Valentijnsdag vandaag. Maar dat is niet de reden waarom ik een kadootje koop voor Marja. Ze mag een sieraad van jade uitzoeken vanwege haar verjaardag eind januari (had ze nog tegoed).
We rijden verder langs de coastal road, ”one of the most beautiful drives of the world” (volgens Lonely Planet). Maar ja, regen, regen en nog eens regen, met grijze laaghangende wolken. Daar gaat je mooie uitzicht …. Maar het levert ook mooie plaatjes op.

We stoppen bij Pancake Rocks. Na die bekeken te hebben, eten we uiteraard pancakes for lunch in het restaurant aan de overkant van de weg.

We rijden door richting Westport, naar de zeehonden kolonie. Ze zijn er wel, maar liggen vooral lui op de rotsen. Je moet verdomd goed kijken wil je ze überhaupt spotten. Hoewel Nelson de beoogde eindbestemming is vandaag, is dat een tikkeltje te ver. Er is onderweg te veel te zien, zoals de langste ‘swinging bridge’ in de wereld. Bovendien is het inmiddels opgeklaard en schijnt de zon. Daar willen we nog van profiteren en dus besluiten we niet verder te rijden dan Murchison (zo’n 100 km van Nelson vandaan). Weer zo’n dorpje dat werkelijk geen bal voorstelt, zoals de meeste plaatsjes die we tegenkomen. Maar er is een supermarkt. We kamperen de camper op een soort boerencamping. Kleinschalig, erg leuk. We zetten de stoeltjes gauw buiten en pakken er een pilsje bij in de laatste streepjes avondzon. Hè, hè, toch nog zon …
Groetjes, Har en Mar