Om 5.15 in de ochtend landde ons vliegtuig op het vliegveld van Windhuk vanuit Frankfurt. Heel vroeg in de ochtend dus. Niet iedereen had in het vliegtuig goed geslapen. Nadat we door de douane waren zouden we opgewacht worden door de reisorganisatie, die ons de vouchers van de lodges zouden overhandigen. Helaas. Er was blijkbaar in de communicatie iets verkeerd gegaan. Gelukkig is het later toch nog opgelost.
Bij budget haalden we de sleutel op van onze Toyota Hilux. Een grote 4WD, maar heerlijk om met z’n allen in te rijden op de Namibische wegen. Ze hebben slechts 1 enkelbaanse snelweg (B1 – die loopt van Noord naar Zuid), een aantal kleinere geasfalteerde wegen en verder veel gravelwegen. Dus een 4WD is wel lekker.
13.30 ongeveer arriveerden we via de gravelweg bij onze lodge: Bagatelle Kalahari Game Ranche. Rijdend op de gravelweg, D1268, zagen we springbokken,een rennende struisvogel en zebra’s: ons eerste gespotte wild. De omgeving die we binnen reden, de Kalahari dessert, ziet er prachtig uit: rode duinen, struiken, verdort gras, strak blauwe lucht. En daar ligt het dan: onze lodge, mooi gesitueerd tussen de rode duinen, omringd door een serene rust, grazende springbokken, loslopende paarden en een pauw die uit je hand eet.
De kamer is luxe, maar wel vol met muggen. Dat wordt nog een uitdaging vanavond om die allemaal te doden. Gelukkig ligt er een spuitbus in de kamer tegen muggen.
Na ons even opgefrist te hebben, zijn we lekker in de lounge gaan zitten voor een kop koffie, thee of fris en een lekker stuk cake. We hadden verwacht dat er wel meer mensen zouden zitten, maar die waren waarschijnlijk allemaal op game drive met de jeep. Gelukkig hebben ze hier een televisie, dus om 17 uur zaten we klaar voor de wedstrijd Duitsland-Frankrijk. Langzaam aan kwamen de mensen binnenlopen, de game drive was afgelopen. Ineens komt ons menu binnengelopen: een springbok in de woonkamer. Wie heeft die nou niet als huisdier. Voor de Namibiërs was dat dan ook heel gewoon, terwijl alle gasten zich verdrongen om foto’s te maken. De springbok maakte geen aanstalten om te gaan en vond alles goed: bijzonder. Tijdens de wedstrijd kregen we het echte menu te zien. Er stonden heerlijke dingen op de kaart waar we tussen konden kiezen. Als voorgerecht: carpaccio of soep. Het hoofdgerecht was een lopend buffet met gestoomde broccoli, salade, gegratineerde aardappelen en keuze tussen vis, springbok en lamsvlees. Als toetje namen we allemaal de aardbeien mousse. Het was heerlijk!
Na nog een kop koffie voor de oudjes (Willemien en William) werd onze astronomische kennis wat bijgeschaafd. We hebben geleerd waar Mars ligt, naar de maan gekeken, de Melkweg ontdekt en verschillende sterrenclusters gezien. Het was indrukwekkend om het oppervlakte van de maan door de telescoop te zien. Sowieso was het al heel bijzonder dat we zoveel sterren konden zien. Dat kan natuurlijk nooit in Nederland met het vele licht dat altijd aan is. De gids vertelde er hele verhalen bij. Leuk om wat te leren hierover! Af en toe natuurlijk even vertalen voor (o)ma. Maar gelukkig praten veel Namibiërs ook Afrikaans en zo kan ook (o)ma met hun praten, zonder vertaling van ons.
Om negen uur lagen we al in bed. Vooral Larissa en Willemien waren erg moe, want zij hadden bijna niet kunnen slapen in het vliegtuig. Met een klamboe over het bed om de meeste muggen buiten te houden hebben we heerlijk geslapen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten