12 juli: Swakopmund

Om half zeven gaat de wekker, zodat we om zeven uur kunnen ontbijten. We rijden om acht uur weg naar Walvisbaai, om daar op dolfijnensafari te gaan. We kijken er enorm naar uit. Het is iets langer dan een half uur rijden en eenmaal aangekomen wachten we op de boot Kalina. Met ongeveer 16 andere mensen stappen we de boot op. Als we een stukje op het water gevaren hebben, legt de schipper de boot stil en geeft ons een korte uitleg. Het zou kunnen dat er een zeehond bij ons aan boord komt en dus moeten we daar niet van schrikken. Blijkbaar is er al eens iemand zo geschrokken dat hij in het water sprong en een ander sloeg de zeehond. Geen van beide lijkt ons een goede optie, maar eerst fluit hij zodat de pelikanen naar ons toekomen. Ze worden gevoerd met vis en dit levert vele leuke kiekjes op. Vaak ook omdat de pelikanen om de vis vechten. Hij legt uit dat de pelikanen met een paars oog mannetjes zijn en met een geel oog vrouwtjes. Als we verder varen blijven de pelikanen achter, maar als er een vis wordt aangeboden komen ze direct weer aanvliegen.

 

 

 

      

Ook wordt verteld dat de pelikanen vaak voor op de boot gaan zitten. De schipper noemt ze de co-pilots. Niet lang daarna komen er inderdaad twee pelikanen voorop de boot zitten. Ze worden gevoerd door de kleine raampjes die vooraan zitten. Naast de pelikanen zit er ook een meeuw op onze boot. Deze wordt Nelson genoemd. Een andere vogel die mee zwemt en gevoerd wordt heet Fritsie. Het is een aalschover (Black Comorant).

 Als we een stukje verder gevaren zijn komen we langs een vervallen boot. Deze boot kan tegenwoordig niet meer gebruikt worden, maar ligt nu in het water als werkplatform. Eromheen liggen vele tonnen met daaraan zakken om mosselen en oesters te kweken. In elke zak kunnen 1000 oesters en er zitten vijf zakken aan elke lijn met tonnen. In totaal worden er wel 3,2 miljoen oesters afgeleverd per jaar alleen al aan Japan. 

Hierna komen we bij een enorme boot. Het blijkt het grootste schip ter wereld voor het aanleggen van pijpleidingen. Het schip is immens en er zitten 480 mensen op. Ze leggen 500 m pijpleiding aan per dag. Het schip ligt helemaal stil in het water zonder aan het anker te hoeven liggen. Ze hebben namelijk zowel aan de voor- als aan de achterkant sluizen waardoor het water stroomt en dit zorgt dat ze stil blijven liggen.

 

Vervolgens gaan we op zoek naar de dolfijnen. Een aantal mensen mag voorop de boot gaan zitten, zodat ze de dolfijnen beter kunnen zien. Na een tijdje wisselen we af en kunnen wij voorop de boot. We zien wel wat dolfijnen en af en toe springt er eentje uit het water, maar helaas zijn ze maar klein en springen ze niet hoog. Fotograferen is niet mogelijk, omdat ze steeds weer ergens anders omhoog komen en het er niet zoveel zijn. Helaas, dat valt tegen, maar toch leuk om ze even te zien. Als we verder varen komen we bij een zandbank vol met zeehonden. Dat is ook duidelijk te merken aan de geur. De zeehonden doen vele kunstjes en springen constant uit het water omhoog. De bestuurder vertelt dat er wel twee miljoen zeehonden zijn aan de Namibische kust, meer dus dan de bevolking van Namibië.

Hierna gaan we even stil liggen en krijgen we wat hapjes, waaronder natuurlijk oesters. Oma en William zijn zo dapper om zich hieraan te wagen. Larissa en Annelies houden het bij de andere hapjes. Na de hapjes en drankjes varen we verder en komen de pelikanen weer op de boot. Één pelikaan gaat op de voorkant van de boot zitten, terwijl er daar ook mensen zitten. Ze mogen de pelikaan aaien, maar elke keer pikt de pelikaan wel naar hen, wat voor veel gelach zorgt, want het is een mooi gezicht. We zijn alweer bijna terug bij de aanlegsteiger als er dan eindelijk een zeehond op onze boot komt. We dachten al dat het niet meer zou gebeuren. Deze zeehond is een vaste klant op de boot en weet precies waar hij zijn eten kan vinden. Maar voordat hij het krijgt moet hij eerst de bestuurder high fives geven. Dat vindt hij schijnbaar zo leuk dat hij zijn flippers maar blijft ophouden voor een high five, tijdens het verhaal van de man.

 

We krijgen heel wat weetjes over de zeehond:

 - De mannetjes zeehonden schijnen wel vijftig vrouwtjes op een dag te hebben.

- Vaak zie je dat zeehonden een bal op hun snoet kunnen balanceren. Dit komt doordat hun snorharen dan overeind komen te staan en deze houden de bal in positie.

- De zeehond heeft twee lagen huid, waarbij het water niet doordringt in de tweede laag. Als we kijken en voelen zien we inderdaad dat de laag eronder droog is

- De flippers van de zeehond hebben drie functies. (1) Ze kunnen ermee zwemmen. (2) Als ze op hun zij gaan zwemmen en één flipper uit het water houden wordt deze opgewarmd door het zonlicht, waardoor de bloedcirculatie blijft gaan. Het beest houdt zich zo dus warm. (3) De zeehond vlecht de achterste flippers ineen als hij gaat slapen en houdt ze boven het water. Hierdoor vangen ze wind en draait de zeehond onder water. Ze blijven zo op dezelfde plek liggen. 

Vervolgens leggen we aan  en gaan we weer aan wal. Hier kopen we wat zelfgemaakte sleutelhangers en gaan we vervolgens lunchen. Oma en William nemen een sandwich, Annelies calamaris en Larissa chocolade cake en champignonsoep. Daarnaast genieten Annelies en Larissa van een lekkere cocktail (Pelican Blue Lagoon: Malibu, Blue Curaçao & Ananassap). Het eten is heerlijk. Als we op weg terug naar de auto zijn lopen we nog even een winkeltje in waar we wat leuke kleinigheden kopen. Vervolgens lopen we langs wat kleine winkeltjes met zelfgemaakt houtwerk en kettingen en armbanden. William en Annelies kopen hier een beeldje van een zebra, Larissa een beeld van een giraf en Willemien twee kettingen en een armband. De vrouwen die de sieraden verkopen hebben klei in hun haren en Willemien is er door gefascineerd. Ze vraagt of ze het even mag voelen en vervolgens of ze er een foto van mag maken. Beide vinden ze goed. Terug in de auto hebben we een voldaan gevoel. Tenminste; ik zal voor mezelf spreken. Ik (Larissa) heb een voldaan gevoel. De dag was erg leuk en ik heb mooie dingen gekocht. Dit was voor mij tot nu toe de mooiste/leukste dag van de vakantie.

Als we terugkomen is onze hele auto schoongemaakt door de ‘car watcher’. Dat was ook wel nodig na die stoffige autoritten.