16 juni Anchorage

Vandaag gaan we samen met de zus van Jesse, Kathryn en haar kinderen naar haar blokhut, halverwege Palmer en Glennallen. Een andere zus Carrie gaat ook mee. Het is ruim 2 1/2 uur rijden en natuurlijk ook weer terug. Rond 7.45 arriveren Jesse's zussen. Zij rijden eerder weg dan wij en laten ons weten dat we onze camper kunnen parkeren bij milepost 131 op de Glenn Highway en dat ze ons dan oppikken. Via de supermarkt in Palmer, rijden we door Sutton, Chickeloon in de richting van de blokhut. We genieten wederom van het prachtige weer en zien de Matanuska gletsjer in alle glorie schitteren langs de weg tussen de hoger bergen. Dit was de gletsjer die we in een van onze eerste dagen hebben beklommen. Nu konden we ook genieten van de rest van de gletsjer die zich veel verder uitstrekt dan we destijds zagen.
Tegen half 12 arriveren we bij milepost 131, waar we door Katrina opgepikt op weg naar haar blokhut 0,5 mijl verder. Het is ook echt een blokhut, zelfgebouwd zonder elektriciteit, geen wifi, buitentoilet en wel water, maar wel met 2 auto's met sneeuwschuivers ervoor, sneeuwscooters en een squad en veel grond midden tussen de bomen op een relatief open vlakte. Het is ver weg van de supermarkt, dus je moet wel alles meteen meenemen. 

Eigenlijk hebben we de rest van de dag niet veel meer gedaan dan eten, praten, foto's bekijken van ons van Alaska en luisteren naar Wiliams muziek op de iphone. De kinderen konden dat zeer waarderen, evenals de anderen. 

Tegen 4.30 uur gaan we op weg gegaan richting huis, via de taartenshop. Onderweg zien we nog een moeder Moose en haar twee babies langs de kant van de weg rennen. Tegen half 8 zijn we in Anchorage waarna we meteen door rijden naar een Italiaans restaurant voor het diner. Het eten daar was overheerlijk. Tot slot hebben we nog even de verhalen gedeeld met Jesse's vader en stiefmoeder, waarna we ons vervolgens terugtrekken in de camper om ons blog te schrijven en te gaan slapen. En dat is wat ik nu ga doen.