2-4 maart: Navini Island (Fiji)

Zondag 2 maart: we verlaten Nieuw Zeeland. Om 11 uur leveren we de camper in bij het inleverpunt op de luchthaven van Auckland. Als je geen navigatie aan boord hebt, is het lastig te vinden: er staan geen borden met bijv. “camper rental” o.i.d. Als Harry en Marja arriveren zijn William en Annelies er net. Het is druk met inleveren. We zijn iets van drie kwartier bezig met afhandelen, We hebben allebei ook nog wel wat opmerkingen bij de gehuurde campers: de kwaliteitscontrole kan wel een stuk beter. Bij de Kea camper van William en Annelies blijkt het bed uiteindelijk 30 cm (!!) korter dan in de specificaties is aangegeven. Dat is natuurlijk gewoon slecht.

Het inchecken op de luchthaven van Auckland gaat vlotjes. De koffers zijn iets te zwaar (tja, er zit nog Nieuw Zeelandse wijn in), maar ze zijn coulant. Van Fiji Airways mag je 23 kg p.p. meenemen, maar onze boeking staat slechts 20 kg toe. Gelukkig volgen ze hun eigen richtlijn. De vlucht duurt drie uur, we komen om ruim 16:30 met enige vertraging aan op Nadi International Airport. In Fiji is het weer een uurtje vroeger dan in Nieuw Zeeland. We worden opgewacht door een dame van de reisagent en worden begroet met het omhangen van een schelpenketting. Henry onze chauffeur staat al klaar om ons naar de haven te brengen. Het is namelijk per boot nog een half uur varen naar ons resort: Navini Island. Het is een stevig vaartochtje. De skipper heeft er zin in en zet de motoren vol aan: gecombineerd met een ietwat ruige zee hotsen en botsen we over de golven naar ons eilandje in de Grote Oceaan.

We komen tegen zessen op Navini Island aan. Het is echt een heel klein eilandje:

De zon is al aan het zakken en dat levert mooie plaatjes op. Met een klein bootje worden we van boord gehaald en op het strandje van het eilandje afgezet.

 

 

Het personeel van het resort staat ons al op te wachten om ons te begroeten. We krijgen allemaal een hand en ze vragen naar onze namen. Die blijken ze heel goed te kunnen onthouden, want gedurende ons verblijf worden we door alle personeelsleden telkens bij onze voornaam genoemd. Dat is nog eens een personal touch! We voelen ons er gelijk helemaal thuis.

We worden naar onze huisjes geleid en krijgen uitleg: elke ochtend tussen 8 en 9 uur is het ontbijt, tussen 13-14 uur de lunch en vanaf 19:30 diner. Je hoeft er niet voor op je horloge te kijken: ze slaan namelijk op een trommel die overal op het eilandje te horen is. De maaltijden worden door alle gasten op het eiland gezamenlijk genuttigd. Hoeveel zijn dat er dan: nou, wij met z’n vieren en nog een twee vrouwen uit Ierland. We zijn dus slechts met z’n zessen op het kleine eilandje! Heerlijk relaxed en lekker rustig. Geen haast, gewoon genieten en “niks doen”.

Waar bestaan onze dagen op Navini Island dan uit? Een beetje in de zon liggen lezen, wat zwemmen, een keertje kayakken om het eiland heen en wat snorkelen.

Enkele tientallen meters het water in tref je al de meest kleurige koralen aan en prachtige tropische vissen. Een waar paradijs!

Helaas komt aan al dit moois ook weer een eind. Eind van de middag op 4 maart verlaten we ons eilandje weer om te verkassen naar het "vasteland" van Fiji, naar First Landing Resort. We worden hartelijk uitgezwaaid door de staff van het eiland.