30 mei Van Palmer naar Talkeetna

Om half 10 moeten we bij het kantoor van Nova zijn voor de hike over de Matanuska gletsjer, 1 uur en 5 minuten rijden. Dat betekent op tijd opstaan. Voordat we vertrekken vullen we eerst nog even de watertank van de camper en legen we de tanks met vies water 

(in het engels zeggen ze black and grey water). Aangezien we een plek met “full hook-up” (water, elektriciteit en dump) hebben is dat een makkie. Rond half negen vertrekken we. Ondanks de lengte van de camper, 7,50 meter, manoevreert hij makkelijk en accelleert hij ook snel. Natuurlijk moet je niet ineens onverwachte stuurbewegingen maken.

Als we arriveren bij Nova blijkt dat we weer een privé tour krijgen. Onze gids is een ongeveer 23 jaar oude collegestudent. We krijgen speciale waterdichte hoge schoenen en cramp-ons (ijs-steigers) aangemeten. Gewapend met de steigers en een helm vertrekken we richting de gletsjer. Wederom kunnen we genieten van prachtig weer met veel zon. Voordat je bij de gletsjer komt moet je eerst toegangsgeld voor het park betalen. De ontstaansgeschiedenis daarvan is bijzonder. De man die het park heeft heeft namelijk de grond geclaimd; je mag een huis bouwen op grond en elk jaar kan je meer grond claimen als je bezit. Dit bezit heeft deze man uitgebreid tot alle grond rondom de gletsjer. Zodoende betalen we nu entree om over zijn grond naar de gletsjer te rijden. Als tegenprestatie zorgt hij er wel voor dat de weg er naar toe in redelijke conditie blijft. Dit kan alleen maar in Amerika.

We parkeren de auto op de gletsjer. Dat voelt vreemd want het ziet er uit als rotsen, maar in werkelijk is het ijs met fijnstof en gruis erover heen waardoor het ‘vies’ is. In het totaal gaan we een tocht van ongeveer 3 ½ uur maken (uit en thuis). 

 Na circa 15 minuten lopen binden we onze ijs-steigers ( een metalen frame met lange spikes en bindingen om ze aan je schoen vast te maken) onder. Na een korte loopinstructie begint de tocht. Over het ijs omhoog, omlaag, schuin en recht: het lukt allemaal. Het is een kwestie van je voeten goed plaatsen en je gewicht naar voren of achteren brengen. 

 Tijdens de tocht zien en leren we veel. Bijvoorbeeld hoe het zit met moulons; kleine plasjes water rondom een steen, nl. doordat stenen sneller warm worden dan ijs, smelt het water rondom de steen sneller en ontstaan gaten die snel groter worden, De moulons zijn een prachtig gezicht. Je kunt ook hele grote moulons krijgen; zo'n klein plasje rondom een steen op een goede plaats krijgt steeds meer water erom heen en dan smelt het water nog sneller, zo onstaan hele kuilen, gevuld met water en onderin soms maar een kleine steen.  

Verder zien we ijskloven, die kunnen ontstaan doordat er tussen het ijs sneeuw zit of omdat er gewoon een scheur ontstaat. Verder zien we soms prachtig blauw ijs. 

Dat ontstaat als alle lucht eruit is geperst door de bovendruk van het ijs.  Halverwege geeft ze ons een instructie ijswand klimmen en afdalen via een touw. Vervolgens proberen we het zelf en dat gaat heel simpel. Annelies heeft er zichtbaar plezier in.

Daarna klimmen we door tot  het hoogste punt van waar we een fantastisch uitzicht hebben over de ijsvlakte. 

Daarna dalen we af naar het ijsmeer en dan zien we tot hoe hoog we geklommen waren, om vervolgens terug te gaan naar de auto en na te genieten van deze prachtige ervaring. Vandaag hebben we echt veel van de gletsjer gezien. 

Nadat we onze spullen hadden ingeleverd en onze gids hartelijk hebben bedankt voor de tocht nuttigen we nog even onze lunch aan het water in de zon. Tegen 14.00 uur is het tijd om naar Talkeetna te rijden: een rit van ongeveer 116 mijlen, circa 2 ½ uur.  Via de Glenn Highway, die ons door een prachtig natuurgebied leidt rijden we naar Talkeetna. Vlak voor Talkeetna stoppen we even bij de Flying Squirrel Bakery Café om heerlijk speciaal vers brood te kopen: stokbrood met olijven en .. en een gevuld kaasbrood met courget. Lekker voor morgen. Een paar mijl verder zien we, dankzij de mooie zonnige dag, de berg McKinley: een van de grootste bergen in Alaska met prachtige besneeuwde toppen.  Het schijnt superbijzonder te zijn Mc. Kinley zonder wolken te zien, dus dit kunnen we alvast bijschrijven als speciale ervaring.

Dan rijden we Talkeetna binnen. Een historische stad (en historie begint hier al na ongeveer 100 jaar oud) die doet denken aan een oude Western stad. Het is er gezellig druk. 

 Onze camping blijkt volgeboekt, maar gelukkig hadden we van te voren gereserveerd. We zitten wel naast een drukke weg helaas. Maar goed je kunt niet alles hebben.

Morgen gaan we weer iets speciaals doen, maar vandaag was  GAAF.

29 mei Boottocht naar de Knik gletsjer

Vandaag ondernemen we onze eerste echte activiteit in Alaska. Na een koude nacht (2 dekens waren niet genoeg), ontbijten we onder de warme ochtend zon. Om 10 uur worden we op de E. Buckshot drive in Palmer verwacht voor een boottocht naar de Knik gletsjer. We hebben geboekt bij www.knikglacier.com, omdat ze maximaal 6 personen per boot vervoeren en altijd varen. Wat blijkt als we aankomen? We krijgen een prive tour, want we zijn met z’n tweeën, van 2 gidsen: de eigenaar zelf en een gids in opleiding. We rijden eerst 4 mijlen door de woestijn en een rivier met en X-treem 4 wheel drive. 

Onderweg zoeken ze naar elanden, die hier veel voorkomen. Dit is de periode waarin de ze jongen krijgen. Het klink misschien vreemd, maar alle elanden kalven binnen 1 week. Ook beren worden in dit gebied veelvuldig gezien. Wij hebben minder geluk, want we zien geen beren en geen elanden, maar daar kwamen we vandaag ook niet voor. Het was een mooie bijvangst geweest.

Na 4 mijlen met de auto arriveren we bij de boot.

Ook daar leggen we nogmaals 4 mijlen mee af, door een werkelijk prachtig gebied. Dan arriveren we bij de gletsjer en het gletsjermeer: schitterend. 

Natuurlijk boffen we wel met het mooie weer, waardoor de natuur zich toch mooier toont. We maken foto’s, genieten van de natuur, meren af en lopen naar hun kampeerplek. 

 

Daar krijgen we koffie en het eekhoorntje nootjes, die hij gretig pakt en verstopt in de bomen. Hopelijk vindt hij ze later weer terug. 

Daarna varen en rijden we terug naar ons vertrekpunt. Na onze gidsen uitgebreid bedankt te hebben gaan we naar de outdoor winkel om voor William nieuwe wandelschoenen te kopen. De rubberzool van zijn rechterschoen laat los en dat is niet meer te herstellen. Hij heeft geluk, want ze hebben maat 46/47.  Dus het was vandaag een echte HAPPY day.

28 mei Van Anchorage naar Palmer

Vandaag hebben we een rustige dag. Uitslapen lukt Annelies niet. Om half 5 was ze al wakker. Ze zat nog in de verkeerde tijdzone. Ik sliep wel door tot half 8. Heerlijk. En toen riep de business weer. Er moesten nog wat mailtjes afgehandeld worden, vragen beantwoord, problemen opgelost en enkele whatappjes verwerkt worden. Net na 8 uur gaan we dan eindelijk ontbijten: intercontinental ontbijt, inhoudende sapje, koffie, muffins, bagels en cereals.

Vanuit het hotel worden we met hun shuttlebus naar de locatie gebracht waar we de camper ophalen: Greatalaskanholidays. Het is echt een aanrader. Je hoeft niet een camper te huren in Canada, van een maatschappij die je eigenlijk niet wilt, en je hoeft niet het hele stuk door Yukon te rijden. Bij Greatalaskanholidays zijn ze super professioneel. We krijgen een videoinstructie van 3 kwartier: veel maar wel belangrijk. Vervolgens worden al onze vragen goed beantwoord, de wagens zijn nieuw, ze bouwen ze zelf en je hebt alle ruimte in de camper. De kleinste maat is 24 feet, maar wij hebben een 25 feet  (7,50 meter). Een hele lengte, maar je went snel tijdens het rijden. Ondanks de grootte rijdt de camper niet als een “waggelende eend”.

Voordat we echt op pad gaan met de camper gaan we eerst nog even shoppen in de supermarkt Walmart. We willen eten inslaan, een prepay sim kopen voor goedkoop lokaal bellen en we willen een eigen wifi-hotspot zodat we altijd online kunnen, wanneer en waar wij dat willen. Om dat laatste te realiseren zijn we ruim een uur bezig en toen moesten we nog de normale inkopen doen. Dat kost ons ook nog ruim een uur, omdat we meteen alle benodigdheden in een keer inslaan. Scheelt weer tijd voor de rest van de vakantie.

Tegen 16.00 uur arriveren we op de RV (camper) camping: een groot grasveld met picknicktafels.  Zoek maar een plekje voor je camper, ruimte genoeg. Nog even wat gedoe om de camper waterpas te krijgen (anders gaat de koelkast stuk), maar ook dat lukt. Vervolgens nog even zoeken wat de electriciteitskabel is, maar  even informeren bij de buren die ook hun camper bij Greatalaskan hebben gehuurd en je lokaliseert hem. Kortom we moeten er nog even in komen. Dus tijd om lekker in de zon te gaan zitten, beentjes omhoog en iets anders doen. Tegen 19.00, als er hard gelopen is en we ons hebben opgefrist, koken we een lekkere pasta die we heerlijk buiten aan de picknicktafel nuttigen. Het grote GENIETEN is begonnen.

27 mei Van Borealis naar Anchorage

Voor ons is het een vreemde dag. Eerst reizen we nog rond in IJsland, daarna vliegen we 7 uur en komen we in Anchorage eerder aan dan dat we zijn weggaan.  We reizen dus terug in de tijd. Maar eerst onze belevenissen in het Nationaal Park Thingvellir. Oh ja dat vergeet ik bijna, de dag begint met zon en weinig wind: een aangename bijkomstigheid. Thingvellir kenmerkt zich door een prachtige natuur. 

Je kunt er uitstekend wandelen (wat we niet gaan doen, omdat we on 15.00 uur op het vliegveld moeten zijn). In het park kun je de breuklijjn zien waar de tectonische platen van Europa en Noord-Amerika uit elkaar drijven.Thingvellir is ook de plek waar de IJslanders vanaf 930 bijeenkomen om te vergaderen en recht te spreken.

Ons vliegtuig vertrekt in de namiddag. Bijna 7 uur later komen we aan op het vliegveld van Anchorage. Bij de douane gaat alles vlotjes. We zijn er zo doorheen. Even laten bellen voor de shuttlebus van het hotel voor een pick-up, maar omdat het te lang duurt nemen we toch maar een taxi. Nu even bijkomen, wat eten en uitrusten en dan tegen 22 uur lokale tijd gaan slapen. Het was voor ons namelijk een lange dag.